Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Güvenliğiniz için kapıları kapatın, ama her şeye kapınızı kapatmayın!..
Şey! Kapıyı iyi kapadınız mı? Evet mi? Lütfen yoklayın bir. Bağışlayın, bende sürgü kompleksi var. Uykuya dalacağım sırada, sürgüyü itip itmediğimi bilemem hiçbir zaman. Her akşam, onu yoklamak için kalkmam gerekir. İnsan hiçbir şeyden emin olmuyor, size söyledim bunu. Bu sürgü kaygısının bende korkak bir mülk sahibinin bir tepkisi olduğunu sanmayın. Vaktiyle dairemin kapısını kilitlemezdim, arabamı da. Parama bağlı değildim, sahip olduğum şeylere sıkı sıkı yapışmazdım. Doğrusu, sahip olmaktan utanırdım biraz. Sosyete nutuklarımda inançla şöyle haykırdığım oluyordu: “Mülkiyet, baylar, bir cinayettir!” Servetimi buna layık bir yoksulla paylaşacak kadar büyük bir yüreğim olmadığından, onu olası hırsızların emrine bırakıyor, böylece adaletsizliği rastlantıyla düzelteceğimi umuyordum. Bugünse hiçbir şeyim yok. Böyle olunca güvenliğim için kaygı duymuyorum, ama kendim ve hazırcevaplığım için kaygı duyuyorum. Aynı zamanda, kralı, papa’sı ve yargıcı olduğum sımsıkı kapalı, küçük evrenin kapısını temelli kapatmak da istiyorum.