Annen var mı senin?
- Var tabii.
- Ne iş yapar?
- Çamaşıra gidiyor.
- Sen ne olacaksın büyüyünce?
- Ben mi? dedi.
Gözlerini gözüme kaldırdı. İkimiz de mavi mavi baktık.
Defalarca felaketin kollarına düşmüştük ya da defalarca ölümle burun buruna gelmiştik ama yan yana değilken ya da bu kadar dağılmışken bu hiç olmamıştı. Şimdi öyle bir dağılmıştık ki, herkes, kendi kuyusunu kazıyordu ve kendi kuyusundan kurtuluyordu.
Sokak Nöbetçileri
Nefes alıp verirken, gözleri gözlerime tırmandı. Yaşamışlıkları gördüm, acıları, geçen zamanı ama en çok sevgiyi. Dakikalar sonra ilk defa bana sevgiyle baktı.
Sokak Nöbetçileri
"Kız çocukları annelerinin hayatını yaşar derler," dedi ben onun saçlarını keserken. "İyi ki benim kızım, benim kaderimi yaşamadan ölmüş. Yoksa kaldıramazdı."
Sokak Nöbetçileri
"Helin," dediğinde sanki yanıbaşımdaydı. "O bahsettiğin alkışları duyuyorum," dedi. Yardım çağrını anladım. "Hep duydum. Hep duyacağım." Bana ihtiyacın olduğunu hep bildim, hep bileceğim. "Ve karşılığını vereceğim." Ve yardım edeceğim. "Bunun uğruna ölecek olsam bile." Senin için ölecek olsam bile.
Sokak Nöbetçileri
"Biliyor musun Helin?" dedi o da. "Ben de senin hep ölmeni istedim. Hep öl diye savaştım ama ben küçükken senin gibi hiç ölmek istemedim." Ben de senin yaşamanı istedim. Hep yaşa diye savaştım ama ben küçükken senin gibi hiç yaşamak istemedim.
Sokak Nöbetçileri
Harun Aktan tek kaşını kaldırdı. "Önemsediği sadece kardeşleriyse senin yüzünden neden çoğu işimi yaktı o orospu çocuğu Mahir'in oğlu?" diye sordu, sesinde öfke vardı. "Neden son birkaç aydır ben de ondan uykularımı kaçıracak mektuplar alıyorum?"
Yankı Sarca sen çok güzel çok özel bir detaysın.
Sokak Nöbetçileri
"Poyraz," dedi bir anda adımı söyleyerek. Seneler sonra adımı duydum başka birinden ve ürperdiğimi hissettim. "Kardeşim Poyraz. Bu ismi hiçbir zaman sevmedin, sen her zaman Koza olarak kalacaksın ama benim bir gün çocuğum olursa Poyraz koyacağım adını ve hem sana, hem ona bu ismi çok sevdireceğim, söz veriyorum."
Sokak Nöbetçileri
Benim küçük kardeşim vardı, kız çocuğuydu, onun babası olabilirdim, abisi olabilirdim; eksik olan her duygusu olabilirdim.
Ama hiçbir şeyi olamadım. Çünkü ben de çocuktum.
Sokak Nöbetçileri