Taşralı kabalığı diye bir şey var, sen bilmezsin değil mi Yaprak? Sefaletini unuttuğun an seni kendine getirir, kahkaha atarsan hüznünü hatırlatır, sana çizilmiş sınırı aşmaya kalkarsan haddini bildirir. Öyle doğal öyle empatisizdir şaşıp kalırsın. İşte sen benim o empatisiz taşralı çukurundan çıkış biletimdin, sen benim kurtarıcı prensesimdin, sen sığınılacak limanım değildin belki ama o limanın hayaliydin.