Dollycat
@okuyandelidoli
Ne olursan ol gelme
Ben Mevlana değilim beni germe!
Kamyon şöförü
Paralel evrenler
Aslında ben yoğum, 22 Kasım 1979
79 okur puanı
Temmuz 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir kargoydum ben, kendine yolda olan.
Kadınların da birbirlerine bu hususta baskı yaptığını gözlemlediğimde iyice fitil oluyorum. Birlikte deneyimlediğimiz durumların yükünü birlikte taşımayı ve birbirimizi hafifletmeyi öğrenebilecek miyiz? Yoksa birilerinin onayı, aşkı, sevgisi ve beğenisi için birbirimizi avlamaya devam mi edeceğiz? Sorular, sorular...
Neden istemediklerimi öğrenerek etimden ve ruhumdan söktüm istediklerimi? Neden her sabah aynaya bakıp "Ne güzelsin," demedim? Neden bir yabancı söylediğinde çok daha değerli oldu bu?
Okur Takip Önerileri
Parçası olamayacağın tarih, yolculuk edemeyeceğin geçmiş, hikayeden başka nedir özünde?
İnsan bazen yabancıları ailesi zanneder ve bu bir hatadır. Berbat bir hata.
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitabı yarım bıraktı
Bir kitap okudu
264 syf.
·
Puan vermedi
·
24 günde okudu
"Hiçbir eleman vazgeçilmez değildir, asıl önemli olan ondan ne zaman vazgeçilebileceğini bilmektir."
Bir kitap okudu
204 syf.
·
Puan vermedi
·
12 günde okudu
Döndüğünde bizi bıraktığı gibi bulacaktı. Kimse ne kadar perişan olduğumu görmedi. Göstermedim belki de. Hayatta en acıklı şey bir insanın sorunun kendinden kaynaklandığını görmemesi. Bu böyle ama bence en kötü şey insanın kendisini yapayalnız hissetmesine neden olan insanlarla yaşaması.
İçimden öyle çok konuşuyorum ki sonra acaba bunları birisine söyledim mi diye düşünüyorum.
Annem de böyle miydi? Meraklı, heyecanlı. Dişlerini göstermemek için gülüşlerini zapt ettiğinden ve nedense hep gülümsemek gülmek istediğinden pek naif. Hoş, ölmeye yakın canavara dönüşmüştü. Haklıydı. Kim öfkesiyle gömülmek isterdi ki? Onu çıkarıp kusmak gerekirdi. O öfkeyle ölmeyi göze alanın yattığı yerde huzur bulabilmesi için "Mezarımı derin kazın" demesi gerekirdi.