Çakıl taşı
@hafizinkitapgunlugu
Bir Münzevi
Nehirden Denize Özgür Filistin
instagram.com/hafizinfotograf...
Muallime
SİÜ/GAÜN & Kur'an-ı Kerim Öğretmeni
Gaziantep
Nurdağı, 13 Ocak 1993
22 okur puanı
Mayıs 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
AŞKA DAİR
Gönlümün hükmü, ruhuma galip;
Rûhum, gönlümün hükmüne talip...
İçimde bir hayaller ülkesi var
Ve insanlar onu işgal etmek istiyor
Okur Takip Önerileri
"Merdümü dideme bilmem ne füsun etti felek,
Giryemi etti füzun, eşkimi hun etti felek,
Şirler pençe-i kahrımdan olurken lerzan,
Beni bir gözleri ahuya zebun etti felek.”
Şiirin Türkçesi şöyle..
“Bilmem ki gözlerime nasıl bir büyü yaptı felek,
Gözümü kan içinde bırakıp, göz yaşımı artırdı felek.
Arslanlar pençemin korkusundan tir tir titrerken,
Beni bir gözleri ahuya esir etti felek…”
İskender Pala
Bütün dünya benim olsa gamım gitmez nedendir bu
Ta ezelden gam turabıyla yoğrulmuş bir bedendir bu
Gelen gider, giden gelmez iki kapılı handır bu
Sakın insafı terk etme makam-ı imtihandır bu...
Yavuz Sultan Selim
''Biz çabuk inanan, yufka yürekli insanlarız.'' Halide Edib Adıvar
Bazı insanlarla tanışmaya geç kaldık. Bazılarını tanımaktan pişman olduk. Bazılarıyla da henüz kesişmedi yolumuz. Hayat biraz da bir insandan kopup başka bir insana bağlanma yolculuğu. Her kopuş ve bağlanış, insana muhakkak bir şeyler katar, pişmanlık ve üzüntü verse bile.
Taşınırken eşyalar evden çıktıktan sonra eve şöyle bir bakıp geride birşey kalmadığına emin olduğun o an, o kısa sürede aklından geçen onlarca anı, bir veda bakışı ve kapıyı kilitleyip çıkışın Bazı dostluklar tam da böyle bitiyor, kapıyı çarpmıyorsun ama bir daha dönmüyorsun da
DAÜSSILA
Kime desem derdimi?
Kime sunsam hâlimi?
Gurbet içimde ise,
Kim ne anlar halimi?
Şu kocaman şehirde,
Bulamadım yerimi.
Beni burda unutmuş
Rıhtımdan kalkan gemi.
Sanki çok ötelerde,
Görüyorum gölgemi...
Sayfa 34 - BengisuKitabı okudu
Gerçekten sevdiğim pek az insan var; hele saygı duyduğum daha da az insan var. Dünyayı tanıdıkça hoşnutsuzluğum daha da artıyor; her geçen gün insan karakterinin tutarsızlığına ve akıllı, duygulu görünenlere bile güvenilmeyeceğine olan inancım güçleniyor...
Jane Austen
“Hep anlatırdı sevdiklerim; böyleyken böyle olur.
Söz söylenir göz dolar, haziranlar şubat olur!
İhtimallerimi düşünürüm ve ihmallerimi yoklarım, İçimden ayrılık şarkıları bestelerim ve söylerim.
Ben deli dolu biriyim, ama şu an sadece doluyum,
Kırılmış bir sağ kolum,
Gönlü bir hayli kırık, yapayalnız, bomboş bir yolum
Beni arayan orada bulur, sözün bittiği yerde bekliyorum.
Canım malum, yarım eksik, bu kadar mı kolay çeker insan sevdiğinin şakaklarına tetik
Şehnaz & Gülşen Haşimoğlu
Sanki sen bir avcı, bense infilak eden keklik
Vakit durdu, bu acı beni boğdu, bittim şimdilik.”
Tevbe Suresi 129. Ayet/11. Cüz
فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللّٰهُۘ لَٓا اِلٰهَ اِلَّا هُوَۜ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظ۪يمِ
Buna rağmen yüz çevirirlerse de ki: Allah bana yeter, O’ndan başka tanrı yoktur, ben yalnız O’na güvenip dayanırım; O, büyük arşın sahibidir.
çok sevip çok sevileceğiz. anlamlı ilişkiler kurup sınırlarımızı net çizeceğiz. dostlarımızla kocaman sofralar kurup harika günler geçireceğiz. hayat çok güzel ve biz bunu dibine kadar hissedeceğiz.
bazen iyileşmenin yolu, yaralarımızı kendi hâline bırakmaktır. ne onu sıkı sıkı sarmaktır ne de daimi kurcalamaktır. şunu hiç unutma; bir yarayı deşerek onu daha iyi bir hâle getiremezsin.
belki de mutlu olmanın yolu, uçsuz bucaksız toleranslarımızı rafa kaldırmaktan, beklentilerimizi küçültmekten ve kimseyi gözümüzde fazla büyütmemekten geçiyordur. "insan en nihayetinde" deyip geçeceksin. dünyaya karşı ne fazla merakın ne meyilin olacak. işte mutluluk budur.
Bir kitabı okumaya başladı
