Hormon yağmuruna tutuldun bir ara , alışmıştın ya gizli özne olmaya , birinin gizli aşığı oluverdin. Şans bu! Önceleri '' İlgi edatı '' nı bile senden esirgeyen aşığın , nihayet kabul etti seni uzun ısrarlardan sonra ama olmadı i yaranamadınız ailenize... İkinize birden yüklendiler , birlikte '' yüklem '' i oldunuz kısa bir cümlenin.
Tembek sevilmek ister, caliskan sevmek.
Öyle kalabalıksınız ki yalnız kalamıyoruz orada…
Bir arkadaşım sevgilisine evlenme teklif etmiş.Tek taşsız olunca, kadın teklifi eksik bulmuş. Bir başkası tek taş takmış ama diz çökerek teklif etmediği için arkadaşları fişeklemişler kızı, böyle de teklif olur mu, diye... Kadın bizim oğlana ömür boyu hatırlatmış bunu.. Eh, bizim oğlanın canı yanmış, ya bana soruyor. ''Abi sen teklif ederken çökmüş müydün? '' diye.
''Hayır, çökmedim tabii. Deve miyim ben?''
''Tamam abi, yani diz çökmüş müydün, demek istiyorum.''
''Hayır kardeşim. Ne o çöktü ne de ben. Eşit mesafede durduk. Olması gerektiği gibi... Hem niye diz çöküyormuşum? Müstakbel hanım bizi şövalye mi ilan edecek?''
Sayfa 132Kitabı okudu
''Aşk, sizde olmayan bir şeyi, bunu sizden istemeyen birine vermeye çalışmaktır.''
Murat Menteş
Sayfa 97Kitabı okudu
İnsanlar kendilerini sever, ancak başkalarına aşık olurlar.
Sayfa 99Kitabı okudu
" Seçilmiş yalnızlıklar, insanın sahip olabileceği en büyük lükstür. "
Sayfa 55 - Elma Yayınevi
"Bir hayatın nasıl olacağına siz mi karar verirsiniz, yoksa kader mi? Ya da ne kadarı kimin elindedir? Hayatınız kısa ama son derece duygulu ve güzel bir şiir gibi mi olacaktır? Belki de hayatınız bir kısa öykü olacaktır. Bu durumda yaşamınız değil, yaşananlar sıradan olacaktır. Neden mi? Kısa öyküyle romanı birbirinden ayıran asıl şey uzunluktan ziyade detaydır çünkü. Kısa öyküde ana olay olur biter. Yan olaylara, yan karakterlere pek yer vermez. Aslına bakarsanız olay öylesine ön plandadır ki bazen ana karakteri bile fazla tanımlamaya çalışmaz, üzerinde çok durmaz. Oysa roman öyle midir? Mesela bir polisiye romanda cinayet mahallinin tasviri, bir duygusal romanda mekanın uzun uzun tasviri gerekebilir. Kimi tembel okuyucu uzun tasvirlerden sıkılıp söz konusu bölümleri atlasa da bunları gerekli bulur. Detay denilen şey, satırlar üzerindeki gerçeklik duygusunu tek boyuttan üç boyuta döker. Gerçek olmadığından emin bile olsanız sadece gerçeklik hissi veren olaylar, kişiler okunur, önemsenir, tartışılır. Yazar, karaktere soluk aldıramazsa karakterin bile içdünyası yeterince tanıtılmaya çalışılır romanda. Ulan, madem ölecekti, bunu bize niye bu kadar anlattın diye düşünmezsiniz çoğu kez. Zira yazarın amacı ölen kişiyi biraz olsun umursamanızı sağlamaktır. Öyle ya! Sadece gerçek kişiler umursanır, öyle değil mi?"
" insan kendisi ile kalabalıklarda karşılaşır"
[Murathan Mungan]
Sayfa 45 - Elma Yayınevi
