Kader; kim bulmuşsa bu açıklamayı, iyi bir iş yapmış. Hakikat olup olmamasının bir anlamı yok, kader bizi rahatlatır, felaketlere göğüs germemizi sağlar, çıldırmaktan alıkoyar. Öyle ya, ilahi bir güç tarafından yazılmış kutsal bir senaryoya kim karşı çıkabilir ki?
Sayfa 319Kitabı okuyor
Kim bilir, belki de haklıydı. Belki de hiçbir şeyde hakikat yoktu, hakikatin kendisinde bile; hakikat diye bir şey yoktu.
Rıza
Halkın cefa ve hakaretlerinden hoşlanmayan talibin can burnuna asla ehlullaha has ilimden bir koku erişmez.
Zira hakikat ehline göre, bir şeyi meydana getirme işinde Allah'tan başka fâil yoktur. Bu kesinleşmiş bir hükümdür.
youtu.be/2Sfy4Hbz6NY?si=...
Hazer kıl! Kırma kalbin kimsenin cânını incitme!
Esîr-i gurbet-i nâlân olan insanı incitme!
Tarîk-i ışkda bîçâre-i hicrânı incitme!
Sabır kıl her belaya, Hâne-yi Rahman'ı incitme!
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme!
Günahkâr olma, Fahr-i Âlem-i Zî-şânı incitme!
Elini çek meyl-i
"... Yağmurdan sonra köpük gider, kum kalır."
(13/Ra'd,17)
Yani söylenilen hakikat ise izi kalır ve herkes ona kulak verir; değilse zaten unutulmak kaderidir, çeker gider.
Sayfa 31
HAKİKAT TEKTİR
Sükûtu edebinden,
Kelamı yüreğinden olmalı insanın
Hafız! Susması hasedinden,
Konuşması hırsından olmamalı!
Sayfa 104Kitabı okudu
Amerika lisancılarından biri 1866’da türkçe’nin Pektatli pek manalı ahenkli ve söylenişi kolay bir dil olduğunu söylemiştir
Sayfa 45Kitabı okudu
Hakikat der ki ne sen varsın ne de ben.
Bir romanda görmüştüm. Bütün ahlak düsturlarının hulasası şudur diyordu; "Hakikat için, hakikati söyleyecek bir tarzda yaşamak!"
Her insan kendi hissesine düşen bir, iki kişilik saadet payı için kavga etmeli. Hiç olmazsa bu kavgayı yapmalı ki, asıl hakikat dünyasını bulsun.
Sen eşsizsin, ruhun eşsiz. Parmak izinden kalbine, hücrelerine kadar tüm bedenin benzersiz yapıdadır. Bozulan televizyonunun yerine aynısını koyabilirsin, çok sevdiğin o şekerlemeden dolabında onlarca adet bulundurabilirsin. Ama senin yerini kimse dolduramaz. Hakikat anlayışın da bu şekilde olmalı. Hakikati ortalama yollarla bulamazsın. Başına gelecek eşsiz bir şey sana yol gösterecektir ve bir daha da gerçekleşmeyecek bir şey bu. Sen sadece buyur et.
Nihayetinde dünya yaratana aittir. Her şey onun yansımasıdır. Yansımadaki eşsizliği idrak eden hakikate bir adım daha yaklaşır. Ama bu eşsizliği, harikuladeliği arayarak bulamazsın. Ona hissederek, anlayarak ulaşabilirsin diyorum. Hakikat gökyüzü gibidir çünkü. Arkasında hiç iz bırakmaz. Bulutlar gelir geçer, kuşlar sayısız rotalarda uçar gider ama bıraktıkları en ufak bir iz yoktur.
... Peki ama mutluluk, hakikat bunun neresinde? Huzur verir mi dersin tüm bu edinimler? Zihin gösterir ama asla vermez. Yeni işini elde edersin, yeni arabanı alırsın. Onlar oradadır ama mutlu değilsindir. Bir kez arzuladığın şeyi elde ettiğinde zihnin artık onunla ilgilenmez. O artık daha lüks bir ev, daha yüksek maaşlı bir iş arayışına çoktan girmiştir bile. Zihin her zaman arayış içinde olduğundan seni de diken üstünde, evhamlı, isterik halde tutar.
Toplumsal hakikat oluşum ve gelişim diyalektiği hep özgürlüğe dönük olmuştur.
Kemal Tahir Özcan'dan Şehrazat
Nerden öğrendin böyle, ışıl ışıl bakmayı?
Kimden öğrendin söyle, gönüllere akmayı?
Aslı' mısın sen nesin, Keremin var mı senin?
Cennetten mi geldin sen, İrem'in var mı senin?
Ferhat senin için mi, dağları delip geçti?
Kamber senin için mi, baldıran zehri içti?
Şeytan mısın, peri mi, insan misin, can mısın?
Girdiğin gönüller de, taht kuran sultan mısın?
Padişah kızı mısın, bu ne endam bu ne hal?
Hakikat olamazsın, ya destansın ya masal.