Fakat söyleyin bana, ruhu kim gücendirebilir? Bülbül gecenin sükûnetini, ateş böceği yıldızları gücendirir mi?
Aleviniz ya da dumanınız yük olur mu rüzgâra?
~Halil Cibran
Layıkmıyız...
Halil Cibran, "Ermiş" kitabında diyor ki;
Bir insana bir iyilik yaptığınizda başına kalkmayın,ona o İYİLİK YAPILACAK!!!
SİZ ONA LAYIK MISINIZ?
ona bakın!!!
Asil ruhlu bu genç insan ruhunu sakinleştirsin ve sevgi doldursun diye "Hoşgörü Tanrıçası" tarafından gönderilmişti. Ama nerede! O, üstünde yaşamakta olan tuhaf sakinlerinden bir gülücük bile beklemeden, bu soğuk dünyaya seve seve elveda diyordu.
Son nefesini veriyordu ve yanında, tek yoldaşı gaz lambası ve üzerine yüreğinde hissettiklerini işlediği birkaç parşömen kâğıdından başka kimseler yoktu. Gittikçe azalmakta olan gücünü son bir gayretle toparlayarak, ellerini göğe doğru kaldırdı; tavanı delip geçecek ve kapkara bulutların ardındaki yıldızları görebilecekmiş gibi gözlerini hareket ettirdi.
Sonra; "Ey benim güzel Ölüm Meleğim! Gel artık; ruhum seni özlüyor. Yanıma sokul ve yaşamın zincirlerini aç çünkü onları ayaklarımda sürümekten bıktım. Ey benim güzel Ölüm Meleğim! Gel artık ve onlara meleklerin dilini anlatmaya çalıştığım için bana yadsıyarak bakan komşularımdan uzaklara götür beni. Acele et ey barışçıl Ölüm Meleği! Ve onlar gibi zavallı olmadığım için beni bu izbeliğin bir köşesine terk etmiş olan kalabalıktan uzaklara taşı. Gel ey barışçıl Ölüm Meleği! Ve beni beyaz kanatlarına sar çünkü dostlarım bana ihtiyaç duymuyorlar. Ey Ölüm Meleğim! Kucakla beni, sevgi ve merhamet dolu; hiç bir zaman bir ana öpücüğünü tatmamış bir kız kardeş yanağına değmemiş, bir sevgilinin parmak uçlarını öpmemiş olan şu dudaklarıma dudakların değsin, bırak...
Gel al beni, ey sevgili Ölüm Meleğim" diye yalvardı.
Halil CİBRAN - Bir Ozanın Ölümü Onun Yaşamıdır.
Sf. 14
Hatıra, rüzgârda bir an fısıldaşan, ve sonra sesi hiç duyulmayan bir güz yaprağından başka nedir ki.
Halil Cibran
Halil Cibran'dan: "Vermek"
"Çoğunlukla şöyle dersiniz:
'Vereceğim, ama hak edeni bulabilirsem.'
Ne koruluktaki meyve ağaçları böyle düşünür,
ne de çayırdaki sürüler.
Onlar, saklandığında çürüyecek olanı,
yaşayabilsin diye verirler."
Halil Cibran ın çok güzel bir hikayesi vardır "bir gün güzel ile çirkin denize girerler, çirkin hemen çıkar ve güzelin elbisesini giyer. Sonra güzel çıkar ve mecburen çirkinin elbisesini giyer ve o günden sonra insanlar güzel ile çirkini artık hiç ayırt edemezler ...."
Benim bazen hüzünle dolu olmamın sebebi geçmişi hatırlamamdandır.
Ama, eğer neşe ile hüzün arasında bir tercih yapmak durumunda olsaydım,
kalbimdeki hüzünleri dünyanın tüm neşesine değişmezdim...
Halil Cibran
Geceyi çoğu zaman dinlenme vakti olarak düşünür ve dile getirirsiniz, fakat aslen bir arama ve bulma vaktidir gece.
-Halil Cibran
Halil Cibran diyor ki; "Birlikte güldüğün insanı unutabilirsin ama birlikte ağladığın insanı asla unutamazsın." Çünkü insan, en sevdiğinin ve en güvendiğinin yanında güçlü olma ihtiyacı hissetmez ve ağlayabilir sadece. Çünkü insanı insana rapteden, yegane şeydir gözyaşı.
"Başka bir insanın hakikâti,onun sana açıkladığı şey değil,açıklayamadığı şeydedir.
Bu yüzden onu anlamak istersen,söylediğine değil,söylemediğine kulak ver."
İnsan sustuğu şeyler kadardır ve insan insanı,anlatamadığı yerden anlayabiliyorsa yakındır...
- Halil Cibran
Şöyle diyor Halil Cibran: “Gez ve kimseye söyleme; gerçek bir aşk hikayesi yaşa, kimseye söyleme. Mutlu ol, kimseye söyleme; insanlar güzel şeyleri mahveder.”🫶
Aynı duyguyu paylaşan kederli ruhlar birbirleriyle karşılaştıklarında huzur bulurlar.
Halil Cibran