Adını iğneyle işle derime.
"Kölemdir"desen de gitmez arıma.
Bunlar ne? derlerse mektuplarıma.
Mahvolmuş bir ömrün romanı dersin...
EKSILENLER
Yokta noksan aranılmaz
Yasa budur var eksilir
Ne tükenir sırda insan
Ne insanda sır eksilir
Hayat denen şu varlıkta
Söz yücenin pazarlıkta
Ölürsek bir mezarlıkta
Üç metrelik yer eksilir
Elden ele renkten renge
Ölum seldir can bir yonga
Gidersek bozulmaz denge
Halillerden bir eksilir
Bir Moskof öldürenin sevabı bin yazılır.
Gönlümden Türklük taşar, gözümden mertlik akar
Üzerime taburla, Moskof gelse haklarım.
Kininin ateşinde kendi kendini yakar,
Bir Moskof boğazına geçmezse parmaklarım.
İçimdeki ateşi ben asla külleyemem,
Atamdan miras kaldı bana bu Moskof kini.
Ömrüm yüz yıl sürse de tam yaşadım diyemem,
Silahım patlatmazsa bir Moskofun beynini.
Domuzlara çiğnetmem tarladaki darımı,
Meş’aleler tutuşur gönlümün ateşinden
Allah'ım; vücudumdan kopar ayaklarımı,
Eğer koşmayacaksam bir Moskofun peşinden.
Beni köyden köye at, dağdan dağa sür beni
Nerde olsa öperim toprağını taşını.
Sal eceli Allah’ım şu anda öldür beni,
Eğer ezmiyeceksem bir Moskof'un başını.
Tahammül sona erdi, sabır son hadde girdi,
Ey Türk, yine tarihe zaferlerin yazılır.
Çünkü; senin dinine yeni bir madde girdi:
Bir Moskof öldürenin sevabı bin yazılır."
Yeter ki gördüğü yerlerde gülsün
Çınlasın yeter ki bu aşk sesinde
Yarimi denizde gemi yapsınlar
Canımı alsınlar güvertesinde
Kayanın üstünde gül biter mi hiç?
Hiç deniz olur mu dağ tepesinde?
Yârdan başka bir ses çınlar sanmayın
İçimin durmadan ürpermesinde
Yeter ki gördüğü yerlerde gülsün
Çınlasın yeter ki bu aşk sesinde.
Yârimi denizde gemi yapsınlar
Canımı alsınlar güvertesinde.
Mecnûna cihan dopdolu leylâ görünür
Mevsimler ayrıdır çiçekler başka
Çiğdemin kokusu gülde olmuyor
Kavlimiz mi vardı ömür boyunca
Bir seni unutmak elde olmuyor!
Gittin de bıraktın acılarını
Mahvettin ömrümün gecelerini
Ben çoktan unuttum nicelerini
Bir seni unutmak elde olmuyor
Sevgi bağlarıyla beni sardın da
Gölgeler silindi yollar ardında
Kimler geçip gitti yıllar ardında
Bir seni unutmak elde olmuyor
Bütün kapılardan sen çıkıyorsun
Bütün ırmaklarda sen akıyorsun
Bütün çiçeklerde sen kokuyorsun
Bir seni unutmak elde olmuyor
Umudum bir dalın ucunda yaprak
Neredeyse ha koptu hâ kopacak.
Duyduğum en içli ve en sıcak
Şarkıyı dudaklarında yitirdim..
Ne yaptın şair parça pincik ettin yüreğimizi
Kalbim yüz gram et sanki elinde
Doğra parça parça kıy parca parça
Dün gece bağrıma mevlut okuttum
Mîsk yerine nefesini kokuttum
Döktüğüm yaşlardan basma dokuttum
Diktir parça parça giy parça parça
Yolumun üstüne çıkan mezarlar
Nerde kaldın! Diye durmaz azarlar
Birgün adımızı taşa yazarlar
Atarlar bir tenha yolun üstüne
Adını iğneyle işle derime
Kölemdir desen de gitme zoruma
Bunlar ne, derlerse mektuplarıma
Mahvolmuş bir aşkın romanı dersin
Duysalar da coşup çağladığımı
Bilmezler sana bel bağladığımı
Görenler olursa ağladığımı
Fırat’ın en taşkın zamanı dersin
BAKIŞLAR
O güzel gözlerin buğulandıkça
Bir duman konuşur bakışlarında
Üst üste yığılan körpe arzular,
Ne yaman konuşur bakışlarında.
Her sabah yeniden bir derse başla
Aşkın konusunda, biraz yavaşla.
Gözlerine dolan üç damla yaşla
Bir umman konuşur bakışlarında.
Hangi sahil boyu kurulu ülken
Bir kez rüzgârınla doldu bu yelken
Gönlüm, derse bile hazır değilken
İmtihan konuşur bakışlarında.
İstekler elimi bıraktı bir bir
Artık avutmuyor beni bu şehir.
Kirpik uçlarında ağlar bir şiir
Bir roman konuşur bakışlarında.
Her akşam gönlümü bir efkâr basar
Umutlar kendinden umudu keser.
Kor dudaklarında bir cihan susar,
Bir cihan konuşur bakışlarında.