BAKIŞLAR
O güzel gözlerin buğulandıkça
Bir duman konuşur bakışlarında
Üst üste yığılan körpe arzular,
Ne yaman konuşur bakışlarında.
Her sabah yeniden bir derse başla
Aşkın konusunda, biraz yavaşla.
Gözlerine dolan üç damla yaşla
Bir umman konuşur bakışlarında.
Hangi sahil boyu kurulu ülken
Bir kez rüzgârınla doldu bu yelken
Gönlüm, derse bile hazır değilken
İmtihan konuşur bakışlarında.
İstekler elimi bıraktı bir bir
Artık avutmuyor beni bu şehir.
Kirpik uçlarında ağlar bir şiir
Bir roman konuşur bakışlarında.
Her akşam gönlümü bir efkâr basar
Umutlar kendinden umudu keser.
Kor dudaklarında bir cihan susar,
Bir cihan konuşur bakışlarında.
Ziyad bey yalnız gazetesinde yaptığı yayınla kalmayarak iki defa bizzat Almanya'ya, İtalya'ya, İsviçre ve Fransa'ya gezi yaparak biz talihsizlerle konuşmalar yapıyor ve bizlere cesaret veriyordu. "Yakında Türkiye'ye alınacaksınız. Sabrediniz ve başka memlekete gitmeyi düşünmeyiniz," derdi. Fakat Türk devlet adamlarının aldırdığı yoktu.
Devlet Giray'ın Moskova'yı yakışının 450. yılıdır
İçimdeki ateşi ben asla külleyemem,
Atamdan miras kaldı bana bu Moskof kini.
Ömrüm yüz yıl sürse de tam yaşadım diyemem,
Silahım patlatmazsa bir Moskofun beynini!
Domuzlara çiğnetmem tarladaki darımı,
Meş’aleler tutuşur gönlümün ateşinden
Allah'ım; vücudumdan kopar ayaklarımı,
Eğer koşmayacaksam bir Moskofun peşinden.
Beni köyden köye at, dağdan dağa sür beni
Nerde olsa öperim toprağını taşını.
Sal eceli Allah’ım şu anda öldür beni,
Eğer ezmeyeceksem bir Moskofun başını.
Tahammül sona erdi, sabır son hadde girdi,
Ey Türk, yine tarihe zaferlerin yazılır.
Çünkü; senin dinine yeni bir madde girdi:
Bir Moskof öldürenin sevabı bin yazılır."
Kanma dul derler, kızıma yetim
Henüz çürümeden toprakta etim
Unutulur gider mevcudiyetim
Ne adım anılır, ne yasım kalır...
Tescilli delilik
"Gençlik bir kuş misali uçtu ne fayda
Bir yıllık umudum bitti bir ayda
Bir de deli diye geçtiler kayda
Sicilliyim artık divanelikten"
Kederi her sabah bol çıkardılar
Bunlardan gönlüme bahar istedim
Önüme bir kuru dal çıkardılar
Her akşam neşeyi verdiler az az
Kederi her sabah bol çıkardılar
Nefes alsam bile ölü gibiyim
Aklım başımda yok, deli gibiyim
Suya düşmüş söğüt dalı gibiyim
Yerim yurdumu düşe döndürdün.
Meyi savunduğum şiirler dahil
Bütün dizelerden özür dilerim.
İçki defterini artık kapattım
Bütün mezelerden özür dilerim.
Ağlamak ne kadar zormuş öğrendik
Bakarsın güleriz. Bir daha düşün.
Sayfa 841Kitabı okudu
Hiç kalmadı umudum,
Eridim yudum yudum
Bir mektubu okudum
Gözlerinde bu akşam....