Fyodor M. Dostoyevski, Ezilenler adlı eserinde " İleriki mutluluklarımı şimdi acı çekerek hak etmem gerek" diyor ve ekliyor; "Anlık mutluluklar yaşayıp derin hüzünleri tek başına atlatmayı öğrendiğin vakit kimseye de ihtiyacın olmuyor. Siz buna yalnızlık, ben ise huzur diyorum.."