Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Halil Baştuğ

Halil Baştuğ
@halilbstug
Ne şiirin varsa gör.
Ayaktakımı üzerine
Tadı kaçar ve içi geçer meyvenin onların ellerinde: Bakışları meyve ağacını rüzgâra dayanaksız eder, tepesini kurutur.
Reklam
İvan Dimitriç:
Belki ben düşüncelerimi kötü bir yolla ifade ediyorum; bana güleceksiniz! Ama yeni bir hayatın şafağı parlayacak, adalet galip gelecek ve bizim sokağımıza şenlik gelecektir.
Ama güzelliğin sesi usul konuşur: Yalnızca en canlı ruhlara sokulur.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Mihail Averyaniç:
- Fakat kader bize ne kötü davranmış. En kötüsü de burada ölmeye mecbur olmak; çok yazık!
Kitaplar notaya, konuşmalar ise şarkıya benziyor.
Reklam
Mutluluğum beni yaraladı: Tüm acı çekenler hekimim olsun!
Yalnız bir adamı kırmaktan sakının! Eğer kırdınızsa onu, o zaman öldürün de!
Gün gelecek, haykıracaksın: ''Her şey yanlış!'' diye.
Özgür mü diyorsun kendine? Senin hükmeden düşünceni duymak isterim, boyunduruktan kurtulduğunu değil.
Ben yürümeyi öğrendim: O günden beri koştururum kendimi. Ben uçmayı öğrendim: O günden beri bir yerden ayrılmam için itilmem gerekmez. Şimdi hafifledim, şimdi uçuyorum, şimdi kendimi kendi altımda görüyorum, şimdi bir Tanrı dans ederek geçer içimden. Böyle buyurdu Zerdüşt.
Reklam
Böyle Buyurdu Zerdüşt
Nedir bu insan? Ruhtan geçerek, dünyaya uzanan hastalıklar yığını: İşte orada yakalamak isterler avlarını.
Böyle Buyurdu Zerdüşt
Kendi acısını görmezden gelmek ve kendini yitirmek acı çeken için sarhoşça bir hazdır. Sarhoşça bir haz ve kendini yitirmek gibi gelirdi bana bir zamanlar dünya.
Ah bu boşluk! Göğsümün içinde, şurada hissettiğim bu korkunç boşluk! Eğer onu bir kez olsun, bir kez olsun şu kalbe bastırabilsen, bu boşluktan eser kalmaz diye düşünüyorum çoğunluklar.
Zerdüşt'ün biçare durumu
"Orada duruyorlar," dedi yüreğine, "işte gülüyorlar: Beni anlamıyorlar, ben bu kulaklara uygun ağız değilim.
Reklam
Ah, benim bildiklerimi herkes bilebilir. Bana özgün olansa yalnızca yüreğim.
Vakit, şunu söyleme vaktidir: "Benim acımam nedir ki! Acıma, insanların sevdiklerini çiviledikleri çarmıh değil midir? Ama benim acımam çarmıha germe değildir."
Werther'in heyecanı.
Ah, o kâh birine kâh öbürüne bakıyor! Ama bana sıra gelince! Bana! Bana! Tamamıyla ona odaklanmış halde orada öyle dururken, beni görmüyor bile! Kalbim ona bin kez hoşça kal diyor! Oysa o beni görmüyor!
Werther
İnsan aslında karmaşık bir varlık değil. Çoğunluğu zamanın büyük bir bölümünü yaşamak için kullanıyor, geriye kalanı ise, özgür oldukları küçük zaman diliminden öyle korkuyor ki, ondan kurtulmanın her türlü yolunu deniyor. İşte insanın değişmez yazgısı!
Ölüm dalışı.
Yaşam ıstırap veren bir yorgunluğa döndüğünde ölüm sonsuz uykusuyla bütün acıları dindirmeye hazırdı. Daha fazla ne bekliyordu? Gitme zamanı gelmişti.
Sayfa 366 - Martin EdenKitabı okudu
Sanırım yaşam yalnızca bir yanılgı ve utanç. Evet utanç ve yanılgı.
Sayfa 328 - Martin EdenKitabı okudu
Reklam
Martin Eden'a nasihat!
Öylesine gençsin ki oğlum Martin, çok gençsin... Yükseklere uçmak istiyorsun. Ama kanatların en ince tülden yapılmış ve en güzel renklerle süslenmiş. Onları sakın yakma!
Sayfa 258 - BrissendenKitabı okudu