Hapishanemiz bulunmuyor ve hapishane kelimesini de kullanmıyoruz. Kötü unsurları üretim sürecinde çalışmaya gönderiyoruz.
Bazen hapishane amirlerini şaşkınlığa düşüren şöyle olaylar meydana gelir: Birkaç yıl gayet uslu oturan, hatta diğerlerine örnek gösterilen, hal ve hareketleri yüzünden onbaşılığa seçilen mahpus, durup dururken şeytan dürtmüş gibi kafayı çekip ortalığı kasıp kavurur, amirlerine zehirli bir dille saygısızlık eder, belki de bir cinayet işleyiverir ya da tecavüze kalkışır. Bütün amirler şaşkınlık içindedirler tabii. Oysa tüm bunlar, ezilmiş, sindirilmiş bir insanın küçük görülmeye, şerefsizliğe karşı duyduğu nefretin dışavurumundan, acılar içindeki bir ruhun başkaldırısından başka bir şey değildir; hatta böyle bir insandan beklenebileceklerin en azıdır. Diri olarak gömülen, mezarda kendine gelince tabutun kapağını yumruklar, kurtulmaya çalışır; oysa biraz düşünebilse, bütün çabalarının boşa gideceğini kolayca anlar. Gel gelelim o durumda kimin kafası işleyebilir ki; bir çılgınlık anıdır bu. Burada bir noktaya daha dokunalım: Mahpusun benliğini korumak için gösterdiği her çaba suç sayılır; bu da ona mubah görülmüyorsa işlediği suçun ağır ya da hafif olmasının ne önemi olabilir? Eğleniyorsa, çılgıncasına eğlenir; bir kötülüğe niyetliyse, bunu çekinmeden cinayete kadar vardırır. Bir kere başladıktan sonra, artık tam anlamıyla kendini kapıp koyuvermiştir, onu tutmak imkânsızdır! En iyisi, işin bu aşamaya gelmemesini sağlamaktır. Her şeyi sakince halletmek gerekir.
Ama bunu nasıl başarmalı?
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Hapishane Şarkısı 3
Dışarıda mevsim baharmış,
Gezip dolaşanlar varmış,
Günler su gibi akarmış...
Geçmiyor günler, geçmiyor.
Sayfa 38Kitabı okuyor
hamağında siesta yapan Meksikalı bir çoban rehaveti içindeydim
düşünmeyi, daha doğrusu bir düşünceyi sonuna kadar götürmeyi ve çıkarımlar yapmayı bırakmıştım; yoksa durumuma katlanamazdım. Hapishane, savaş gibi deneyimlerden geçenlerin iyi bildiği bir savunmadır bu, gerçeği bütünüyle kavramaktan, gelecekten isteklerde bulunmaktan vazgeçmek, yalnızca bir sonraki saati hedefleyerek yaşamak.
Sayfa 22Kitabı okuyor
Nasıl hapishane insanın kafasında yarattığı
Hapishanedir
Hayatı sınırlayan hapishane odur ki
İlk fırsatta yıkmalıdır
Dünyayı daha iyi kavrayabilmek için....
DİSİPLİN ALTINA ALINMIŞ TOPLUM kuşatıcı ortamlardan ve kurumlarından oluşur. Aile, okul, hapishane, kışla, hastane ve fabrika kuşatmanın disipline edici mekanlarıdır. Disipline edilecek kişi sırasıyla bu ortamların birinden bir sonrakine geçer. Bu esnada da kapalı bir sistem içinde hareket etmektedir. Bu ortamın sakinleri mekan içinde dağıtılabilir ve zamansal olarak sıraya sokulabilir. Disiplin altına alınmış toplumun hayvanı köstebektir.
PdfKitabı okudu
Bütün bunların nedeni, diye geçiriyordu aklından Nehlüdov, bu insanların, yani valilerin, hapishane müdürlerinin, komiserlerin, polislerin, bu dünyada insana insanca davranma gereği duyulmayan durumlar olduğunu düşünmeleridir.
Sayfa 445Kitabı okudu
"Kendimizi sabit, katı, değişmez bir şey sanıyoruz. Kim olduğumuzla ilgili fikirlerimiz ve kararlarımız var. Nelerden korktuğumuzu, neleri istediğimizi, neleri sevdiğimizi, neleri sevmediğimizi belirlemişiz. Bu sınırların dışına çıkarsak yanlış bir şey yapacakmışız gibi hissediyoruz. Kendimize 'Ben' adında bir hapishane yapmışız, bir türlü tahliye olamıyoruz Osman. "
Sayfa 87 - İletişim yayınlarıKitabı okuyor
Soykırımcı Siyonist İsrail’i Kim Durduracak?
Yahudi inancına göre: Sadece ve sadece Yahudi bir anneden doğan Yahudi olur. Yahudiler anneyi tarla kabul ediyor. “Ürün tarlada yetişir, onun için sadece Yahudi anneden doğan çocuk Yahudi olur!” diyorlar.
Baba Yahudi olsa anne Yahudi olmasa o Yahudi olarak kabul edilmiyor. Yahudi anneden olmayan bütün insanlara ise “Goyim” diyorlar.
Yahudi
Oysa bir hastane odası olabilirdi, hastayım çünkü ben. Ruhum hasta. Uzun bir zamandır hasta ruhum. Hapishane hücresi de olabilirdi, çünkü suçluyum aynı zamanda. Gerçeklerle yüzleşemediğim için suçlu ruhum. Bedenimse, hasta ve suçlu ruhumu taşımaktan çok yorgun.
125 syf.
7/10 puan verdi
·
Liked
Çok sevdiğim bir yazar olan 
Erdal Atabek hapishane günlerini getirdiği bir tarz anı olarak yayınlamış . Hapishane şartlarını anlattığı kitabında zaman kavramını çok güzel açıklamış. İnsan sıcağında yazarın hapishaneye her şeyin kantin olarak geldiğini söylüyor bir de insan kantini var içerideki adam dağıtımını anlatıyor, dışarıyı düşünüyor diyor ki çok mu farklı?
Âlemdeki insanların "gerçek yaşam" dedikleri şeyden korkumla, her geceki uykusuzluk cehennemimde inlemektense, hapishane çok daha rahat olabilir diye düşünüyordum.
