Senin sesini duyunca yüreğine cemreler düşecek insanlar varken, sen niye yalanın peşindesin ?...
Ömrümü kıyısına bıraktığım sevgili...
Sonra yine hasret kokacak,
Bu şehrin caddeleri..
Yunus Emre : “Ölen hayvan imiş ,âşıklar ölmez...”
derken,
“Ölen nefistir, heva ve hevestir...” diyordu.
Çaresizliğin kaç çeşidi vardır ? Kaç yokluk, insanda bu kadar derin bir çaresizlik bırakır ?
“Sevmeyeceksen umut olma !...”
Ha sen vurmuşsun sol yanımdan
Ha hançer değmiş...