+1
Benim yaşlarımda insanlar kişiliklerinin oluştuğunu zannederler, ama yanılıyorlardır.
Ortayaşa gelindiğindeyse artık kişiliklerinin tümüyle oturduğunu zannederler ki bu onların en büyük hatası olur işte.
Bundan böyle, bireylerin toplumla sürekli savaşacağına inanıyorum ben. Buna bir kılıf uydurabiliyorsak her şeye bir kılıf uydurabiliriz demektir.
Tabii, gerizekalı olanı niye sevelim abi?
Sen daha zeki olmasaydı, ona aşık olabilir miydin? Yani belki de senden daha zeki değildir bilemiyorum. Ama senin onun senden daha zeki olduğunu düşünmen önemli değil mi, aşık olabilmen için? Bir düşün bakalım.
Ölürken ne çok şey götürürüz yanımızda değil mi? Aşklar, kabileler, tatlar, içinde kendimizi kaybettiğimiz gövdeler, kişilikler, mağaralar gibi içimizde sakladığımız korkular.
... sürekli okuyordu, içine kapanmıştı, sanki bir şey olmuştu ya da insanlığa dair harika bir şeyin, insanın değişebileceğinin farkına varmış gibiydi.
Bilgelik, küçücük bir duygu kırıntısından doğabiliyordu. Bir bakış, bir kuramın paragraflarına dönüşebiliyordu.
Kip'e göre insan yüzünün en çok açık veren organı ağızdır. İnsanın ağzına bakarak kıskançlıktan şekilden şekle girişini ya da sevecenlikle yumuşadığını görmek çok güç değildir. Ama gözler, dışarıdan gelen en ufak bir ışık yansımasıyla kısılır, küçülür, donuklaşabilir, içlerindeki anlamı gizleyebilir.
Tükenmek dileği ile …
Aşk insanın kendisini ve geçmişini tüketmesidir….Macar şarkısı eşliğinde szerelem dinlemek ve İngiliz hastayı hatırlamak ..