İstediğin kadar inançlıyım de,namaz kıl,sadaka ver...Umut verip güven aşılayıpta yarı yolda bıraktığın insanın gönül sadakasını her iki dünyada da veremezsin!
Hz.Muhammed (sav)
Sayfa 112Kitabı okudu
Kaldırımlarında ayak izin var diye bu şehri seviyorum ben!..
Sayfa 82Kitabı okudu
Ben;
inatla, kanayan her bir
yarama,
İsmini bastım tuz
niyetine!
Yaralarımı sızlatan
Sen!
Nefesimi kurutup
canımdan can alan
SEN!
Gönlüme düşüp akmayı
beceremeyen,
İçimin mavisi,
Sevdamın karası SEN!
Şah damarıma vuran
sevda
SEN..!
Seni ararken kendimi kaybetmekten yoruldum..
Bulduğumu zannettiğimde kendimden ayrı düştüm..
Bu garip bir veda olacak,
Çünkü aslında hep içimdesin...
Ne kadar uzağa gitsem de,
Gittiğim her yerde benimlesin!
Hoşça kal...Hoşça kal...
İnsan her koluna girdiğine HAYAT dememeli. Ömür törpüsüne değil, gönül törpüsüne demeliydi. Hayatına anlam katana, hayatını güzelleştirene, nerede olursa olsun nefes aldığını bildiği için şükür secdelerine yatana, dostu ağlarken gülmekten utanana demeliydi.
İmkansız görünen sevdalarda bile bir umut vardır.