Herkes içinin yangınını yaşıyor bir yerlerde
Gözlerinin hasretini dindiriyor bir çerçevede
Kimisi kahkahaya sığınıyor
Kimisi gülüşler de avutuyor kendini inceden ince
Kimse kimsenin fırtınasını bilmiyor
Denizine , dalgasına, hayatına değmiyor
Karanlığına beyaz kondurmuyor, hislerine tercüman olmuyor
Herkes içinin yangınlarını yaşıyor bir yerlerde
Hayat senden alıyor dirhem dirhem yıllarını
Görmeden dokunmadan teslim oluyorsun hükme,
Peşpeşe tekrarlanmış günlerin içinde
Herkes bir gün, ansızın gelen vedaya hazırlıyor kendini, bilmeden istemeden..
Duraklamadan geçiyoruz birbirimizin sokaklarından, soluk almadan.
Kimse dokunmuyor kimsenin yarasına.
Herkes kendi içinde, herkes kendi iç kanamasında..