Artık hiçbir şey düşünmek istemiyor, duygularımı dinlemek için zaman bulamıyor, ilişkilerimizdeki bu esaslı değişimin sebep olduğu ümitsizlik ve kederi unutmaya çalışıyordum. Zira ruhsal durumumu tahlil etmekten korkuyordum.
Gerçekte benim için yabancı olması gereken bu adamın bize karşı gösterdiği samimiyet o kadar derin, o kadar sıcaktı ki kalbimde ılık bir rüzgârın lâtif esintisini ve bu mahmur esintinin tesiriyle ruhuma dolan ebedî bir mutluluk büyüsünü hisseder gibi oluyordum.