2024 okuma hedefini ekledi.
2024 OKUMA HEDEFİ
1/20 kitap - %5 tamamlandı
1 kitap okudu
20 kitap
352 sayfa
0 inceleme
7 alıntı
13 günde 1 kitap okumalı.
Anlamıyor muyum sanıyorsun?
Sağlıklı rolü oynuyorsun. Herkes de sana inanıyor. Bir tek ben senin ne kadar çürümüş olduğunu biliyorum.
Bu umutsuz varoluş rüyası.
Görünüş değil, varoluş.
Her an bilinçli.
Uyanık.
Aynı zamanda senin kendin için kim olduğunla başkaları için ne olduğun arasındaki uçurum.
Baş dönmesi hissi ve en azından açık olmak için duyulan sürekli arzu.
İçinin görülmesi için. Hatta parçalara ayrılmak ve belki de tümüyle yok edilmek için.
Sesin her tonu bir yalan, her hareket yeni bir aldatmaca, her gülümseme aslında yüz ekşitme.
İntihar etmek mi?
Oh, hayır. Bu çok çirkin.
Sen yapmazsın.
Ama hareket etmeyi reddedebilirsin.
Konuşmayı reddedebilirsin.
O zaman en azından yalan söylemezsin.
Böylece düşünceye dalıp, kendi içine kapanabilirsin. Artık rol yapmaz, herhangi bir maske takmaz ve yalancı davranışlarda bulunmamış olursun.
Böyle olduğuna inanır insan.
Ama gördüğün gibi gerçeklik bizimle dalga geçer. Sığınağın yeterince sağlam değil.
Hayat her şeyin içine sızar. Ve tepki vermek zorunda kalırsın. Hiç kimse de bunun gerçek olup olmadığını, sen içten misin yoksa yapmacık mısın diye sormaz. Bu soruların önemsendiği tek yer tiyatrodur. Hatta orada bile fark etmez.
Okur Takip Önerileri
Sen bilmezsin ama Oğuz Atay demişti, sevmek yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi. İşte ben o büyük işe kalkıştım. Seni sevmek gibi büyük kocaman bir iş.. yanımdayken gülümsemesine bakıp içinden “Bu şimdi benim mi?” diye çaktırmadan sevinmek, ya da aradan çok zaman geçer bazen bir kaç mevsim, bir kaç insan, bir kaç anı, bir kaç acı.. Her şey biter, hesaplar ödenir, defter kapanır. Sonra olmadık zamanda, olmadık bir yerde saçma sapan bir karşılaşma olur. Sonra... Sonra bir şey olmaz. Çünkü hesap etmediğin bir kalbin vardır, o ne ayların ne yılların geçmesine aldırış etmeden ilk gün gibi taptaze seviyordur.. Omuzdan öpmek diye bir şey vardır. Yüküne ortağım der gibi. Öyle güzel.. Eğer bu aşk değilse ben sana daha önce kimsenin kimseye olmadığı bir şey oldum...🍂
Ben benim ve keşke ben olmasaydım...
Helen tekrar paylaştı.
Depresyon, hiç bir şeyi umursamadığın zamandır. Anksiyete her şeyi çok fazla umursadığın zamandır. Ve ikisine sahip olmak cehennem gibidir...
Hiçbir zaman görmek istediğiniz biri olmayacağım. Hiçbir zaman bir etikete büründüremeyeceksiniz beni. Duymak istediğiniz cevapları barındırmayacağım kendimde. Kimsenin hayatına ilgi duymuyorum kimse de ilgi duymasın bunu istiyorum sadece. Nefret etmiyorum sizden ama sevmem için de bir neden yok. İkisi için bir sebep de aramıyorum zaten. Sadece beni, benimle bırakın istiyorum. Ben yalnızlığıyla arkadaş olmuş birisiyim bazen ona kitaplar okur bazen kavga eder küserim de. Kendi içinde yaşamaya alışmış birinin sınırlarını ihlal edemezsiniz. Fikirlerinize, eleştirilerinize, dertlerinize ve sevinçlerinize tahammül edemiyorum. Görmezden gelin beni var olmamışım gibi devam edin hayatınıza. Bunu istiyorum.
“Bir kadının içindeki masum meleği erkek keşfeder; Ancak o meleğin tüm masumluğunu da yok edecek olan yine erkektir."
Helen tekrar paylaştı.
"Ait olmadığım dünyanın, ait olmadığım şehrinde, yine bana ait olmayan bir viranesindeyim. Ait olmadığım viranenin soğuk ve soluk renkli duvarlarına asıyorum, içimdeki üzüntüleri. Biri çocuk, biri yaşlı, biri ağlayan, biri dua eden, bazıları da sadece ve öylece bakan yüzler. Bir elveda sergisi açtım bu gece, sessizliğin en karanlık anından kalma bir sergi. O viranenin tam ortasında beyazı lekeli bir sandalyede oturuyorum, başım ellerimin arasında. Üzerim kir-pas içinde. Demir kapının rüzgarla ses çıkarması dışında hayat belirtisi yok. Ölmeden koyulduğum mezarın içinde doğumumu bekliyorum. Bir sancı var bu odanın içinde. İsyan ettiğim hayatın ve anlatamadıklarımın demir yumruğu beynimin tam ortasına inen. Ölü bir doğum gerçekleşecek, günler sayılı biliyorum. Doğum sonrası ziyaretçilerini bekleniyor bu sergi. Gelenlere bir insan yaşadı ve öldü dedirtecek bu evrende. O kadar boş ve karanlık ki içim. Sessizliğin uğultusu duyuluyor kulaklarımda. Doğum sonrası alın bu ifadeleri, kopartın içimden. Gevşek bir beden dışında başka bir şey gömmeyin toprağa. Kuşları severim bir tek onlar gelsin mezarıma."
Önce sevginin her şeyin üstesinden gelebileceğine inanırdım. Sonra anladım ki, sevdiğiniz insanın size karşı sevgisi, saygısı ve sadakati yoksa istediğiniz kadar sevginizden delirin. Üstesinden gelemezsiniz...