Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Öyle zor ki. Olan bitene rağmen ayakta kalabilmek devam etmek. Herkese yetişmeye çalışırken kendi cenazeni kaldırıyorsun haberin olmuyor. İçindeki neşenin umudun yerini yeller almış. Ne hevesin kalıyor ne heyecanın. Ama sevdiklerin var, onlar için çattığın kaşlarını yumuşatmaya çalışıyorsun. Bazen bu kadar kalbim konuşmasa diyorum. Belki o susarsa adım atmaya dermanım kalır. Bedenim yorgun, ruhum yorgun, kalbim yorgun
İpek Demirer
İpek Demirer
, değerli okur, bu yazı sana ithaftır bilesin. Ömer Lütfi Mete, çok oldu öleli. Ne yani 8 sene az mı? Değil elbet. En azından benim için. 2009 yılıydı. 59 yaşındaydı. Öldü. Yakında ben 57 olacağım. İki sene sonramda ölmüş. Tövbe hazzetmezdim. Hem de hiç. Öldüğü gün bir dostum yazmış onun hakkında.
Reklam
Üzerinde ”EN GÜZELE” yazılı, altından bir elmayı, şölenin yapıldığı salonun ortasına bırakıverdi. Doğal olarak bütün tanrıçalar, bu elmaya sahip olmak istediklerinden uzun tartışmalar oldu. Sonunda üç büyük tanrıça dışında diğerleri çekildiler. Ama kudret tanrıçası Hera, zekâ tanrıçası Palas Athena ve Aşk tanrıçası Afrodit elmaya sahip olmakta