Birbirine saldırmış iki ordu, intihara kalkışmış bir büyük ordudur.
Sayfa 44Kitabı okudu
Beş yüz gündür, şu bulunduğumuz dünya köşesinde, bombardımanlar, tüfek ateşleri; sabahtan akşama, akşamdan sabaha kadar sürüp gidiyor, hiç dinmeden. Ebedi bir savaş alanına gömülüp kalmışız.
Sayfa 48Kitabı okudu
Henüz erişemediğimiz mutluluk dünyamızdaki en doğru mutluluktur.
Sayfa 154Kitabı okudu
Ben insanlardan nefret ediyorum. Onlardan iğreniyorum. Bütün insanlara bunu söyliyebilirsin.
Sayfa 178Kitabı okudu
İnsan her zaman birini kendine siper eder.
Sayfa 197Kitabı okudu
Her şey tamamiyle kaybolunca; insan bir zamanlar çok mutlu olduğunu anlıyor.
Sayfa 237Kitabı okudu
İnsan unutur, unutmaya yükümlüdür.
Sayfa 248Kitabı okudu
Biz açlığımızı, susuzluğumuzu düşünüyoruz. Bitlerle savaşıyoruz. Hepimizin tırnakları kan içinde. Bu çok yorucu, iğrenç bir savaş.
Sayfa 341Kitabı okudu
Sizin yanınızda, ya da sizinle birlikte savaşmış, sizinle aynı hayatı yaşamış, ama tıpkı sizin gibi yaşamış olan bir arkadaşınızın ölüsü karşısında insan doğrudan doğruya kendi vücudunda bir şok duyuyor.
Sayfa 387Kitabı okudu
İnsanların arasında, ırklar arasındakinden çok daha derin ve aşılması imkansız bir eşitsizlik olduğunu görüyoruz. Bir ülkenin insanları arasında menfaatlenen çıkarcılarla, meşakkat çekenler, yani kendisinden her şeyi feda etmesi istenilmiş olanlar, sonuna kadar bütün kuvvetlerini, sayılarını ve büyük ıstıraplarını taşımaları istenilenler ve onların üzerlerinden yürüyüp ilerleyen, gülümseyen ve başarı kazananlar arasında, berrak bir şekilde sınırlar var.
Sayfa 436Kitabı okudu
Bu dünyada hiçbir memlekete tek ülke denilemez... Her memleket sınırları içinde, iki ayrı ülke var... Ve her bir memleket birbirinden yabancı iki ülkeye ayrılmış.
Sayfa 437Kitabı okudu
Savaş, basit erlerin etiyle ruhundan teşkil edilmiştir.
Sayfa 485Kitabı okudu
Faziletlerden ne kadar çok cinayet yaptılar!... Ve bunlara 'Millî' adını taktılar.
Sayfa 494Kitabı okudu