En güzel başlangıç cümlelerinden birkaçı...
J.D. Salinger Çavdar Tarlasında Çocuklar
"Anlatacaklarımı gerçekten dinleyecekseniz, herhalde önce nerede doğduğumu, rezil çocukluğumun nasıl geçtiğini, ben doğmadan önce annemle babamın nasıl tanıştıklarını, tüm o David Copperfield zırvalıklarını filan da bilmek istersiniz, ama ben pek anlatmak istemiyorum. Her şeyden önce, ben bu
Yeryüzünün Lanetlileri Kitabına J.P.Sartre Yazdığı Önsöz
1961 TARİHLİ BASKIYA ÖNSÖZ
Jean Paul Sartre
Kısa bir süre öncesine dek yeryüzünün nüfusu iki milyardı: beş yüz milyon insan ve bir buçuk milyar “yerli”. Birinciler “Söz”e sahipti, ötekilerse bu sözü ödünç almışlardı. Bu ikisi arasında aracı olarak hizmet veren satılmış kralcıklar, derebeyler ve tepeden tırnağa sahte bir burjuvazi vardı.
“Ayakkabılarım olmadığı için üzülürdüm, ta ki sokakta ayakları olmayan adamı görene kadar.“
Balzac
İnsanların hayattan bitmek tükenmek bilmeyen beklentileri vardır. Ve karşılanan her beklenti yerini başka bir isteğe bırakır. Sonu gelmeyen isteklerimiz bizi tatminkâr olmayan ve yetinmeyi bilmeyen bireyler haline getirir. Bu da zorluklarla dolu
Kibirli Maymun
Geçenlerde daha gün aydınlanmadan araçla şantiyeye gidiyorduk. Aracın penceresinden bakarken hızla gözümün önünden akıp giden alaca karanlık yol süslerinin büyüsünden uzaklaşıp, kestireceğim yerde, düşünceye daldım. İçinde bulunduğum aracı düşündüm. Sonra üzerimdeki giysileri, çevrede insan tarafından ortaya çıkarılmış eserleri, evleri yolları.
Yabancı her şey..
Geçip gidiyorum yanından, sessizce..
Bir ‘duâ’larım’ bir de ‘aklım’, kalacak burada..
İyi bak gönlüne!
-Mefkûre Malhun Keskin
"hayırdır birader," dedim. hayır, şer falan terminolojiye hakimim sonuçta, alışkın olduğu damardan giriyorum.
"inancım kalmadı artık. nereden geldiğimi anladım," dedi.
"tanrıyı reddettiysen ya amip ya maymun, hangisi" diye sordum.
"ikisi de aynı kökenden geliyor," diyor bana.
"o iş öyle değil," derken araya girdi.
"bizi uzaylılar bıraktı dünyaya," dedi. hesaba katmadığım dördüncü bir seçenek sundu.
"uzaylı işi yaş iş. nereden vardın bu kanıya?"
"neyşınıl'da ufo belgeseli izledim, mantıklı geldi."
"bu kadar basit mi ismet ya? bugüne kadar sen tut o kadar namaz kıl, oruç tut, her şey bir ufo belgeseliyle mi çökecekti?"
"sorma, ben de hiç beklemezdim." dedi.
"hala tereddütte olabilirsin, kendinden emin olana kadar içme bira istersen birkaç gün daha."
"yok yok eminim, ver bir bira, tadını hep merak etmişimdir. tuzlu fıstık varsa biraz da ondan koy."
"beyaz leblebi ister misin?"
"raconu oysa koy, senin zevkinse siktir et, tuzlu fıstık ver."
Ercan Mehmet Erdem
‘Hayır’ diyen insan...
Geçen gün işlek bir sokağın duvarı önünde, elinde küçük bir pankartla hiç sesini çıkarmadan duran bir genç kız gördüm. Pankartta dört sözcük yazılıydı: “Evrim içeri, cihat dışarı!”
Bir başına öylece deniliyordu genç kız; “vakur, metin, sade.” Melih Cevdet’in “Telgrafhane” şiirini anımsarken, onda Camus’nün “Hayır diyen
“Ayakkabılarım olmadığı için üzülürdüm, ta ki sokakta ayakları olmayan adamı görene kadar. “
Balzac
İnsanların hayattan bitmek tükenmek bilmeyen beklentileri vardır. Ve karşılanan her beklenti yerini başka bir isteğe bırakır. Sonu gelmeyen isteklerimiz bizi tatminkâr olmayan ve yetinmeyi bilmeyen bireyler haline getirir. Bu da zorluklarla dolu
“Ayakkabılarım olmadığı için üzülürdüm, ta ki sokakta ayakları olmayan adamı görene kadar. “
Balzac
İnsanların hayattan bitmek tükenmek bilmeyen beklentileri vardır. Ve karşılanan her beklenti yerini başka bir isteğe bırakır. Sonu gelmeyen isteklerimiz bizi tatminkâr olmayan ve yetinmeyi bilmeyen bireyler haline getirir. Bu da zorluklarla dolu
FRANZ KAFKA HİKAYELER
Tapınan’la Söyleşi: Dua eden kıza gönlünü kaptırır ve onu görmek için her akşam kiliseye gider. Tapınanları seyredip gözlemlerken genç bir adam dikkatini çeker. Artık gönlünü kaptırdığı kızdan ziyade rahatsız davranışlarıyla genç adamı izler. Bir gün genç adamı kiliseden yaka paça çıkarır sert bir şekilde sorgular. Her zamanki gibi sarhoş olan