Herkesi Vuran Bumerang
'Sana sevinç verdiğim sürece ben buradayım' zenginliğini özledim. Otobüs terminallerinin ayrılıkla dönüş karışımı kokusunu özledim.
Sayfa 19
Herkesi Vuran Bumerang
Sevmeyi özledim biliyor musunuz? Kayıtsız şartsız bir gülüşü. Bir doğruya sevinmekten cok bir saçmalığa gulumseyebilen hoşgörüyü. 'Nerde kaldın 'ayazini değil, 'hoşgeldin 'iyiliğini. Hiç-bir şeyle yatismayan yürek telaşını... göğe bakma duraklarini özledim. Yağmuru kirpiklerden içmeyi. Yumruk kadar yüreği dünyaya sığdırma hünerini. 'Sana sevinç verdiğim sürece ben buradayim 'zenginliğini özledim. Başka kentlere vuran rengini güneşin. Başka sokakların telaşıyla çoğalmayı. Dünyayı yudum yudum aşka çeviren yalnızlığı...
Alacakaranliga karışan o müydü biz mi seçemez olmuştuk. Her sözü yalnız kendini değil bizi de vuran bumerang gibi gidip gidip dönüyordu masamıza. Gelecek düşlerimizden yontulmuş kiymiklar batirmisti canımıza ve yanitimizi beklemeden kalkmıştı. Aşkı evlilikle sınayan herkes, adımlarının sesinden gittiği boşluğu görebilirdi.
Sayfa 19Kitabı okudu
Herkesi Vuran Bumerang
" Bir kadını tanımak -bitirmek mi demeli yoksa- istiyorsaniz onunla evlenin. Kuşkusuz bir erkek için de geçerli bu, aynı hiz da olmasa da. Pırasa, çamasir tozu, reçel, elektrik faturası, tencere takimi ve bir yiğin akrabanin girdiği yatakta aşk ne kadar yaşarsa,o kadar sürer iyi günler hevesiniz, aşk ayininiz, mutluluk yanlışiniz. Geriye ne mi kalir, 'bir bulanti cenazesi' ne dönen örseli iki gövdeden? En iyi evlilikte bile - iyi evlilik diye bir şeyden söz edilebilirse- ömrunüzü ipotek altında tutan ruhsuz bir gönül borcu; aldığıniz soluğu bogaziniza düğümleyen kişiliksiz bir alışkanlk; en yakın seyleri bile bir uzaklığa yerlestiren kilometrelerce çekip gitme isteği ...Bir de rengini bungun uykulardan alan dizleri ve dirsekleri aşınmıs bir çift çizgili pijama; yemek kokulariyla yapış yapıs terli iç çamaşirlari; ütü yerlerinden evlerin içi görülen, çizgileri ilk günlerde kalmış dışarılikli bir takim elbise... ötesi sünger gibi insanin düşlerini emen büyülu bir dünya ,bir eksikli ömür, duvarlarin ardında kendini öğüten. Aşkla evliliğin ortası yoktur."
Sayfa 18Kitabı okuyor
Herkesi Vuran Bumerang
"Aşkı evlilikle sınayan herkes adimlarinin sesinden gittiği bosluğu görebilirdi"
Sayfa 19Kitabı okuyor
Herkesi Vuran Bumerang
Bir kadını tanımak -bitirmek mi demeli yoksa- istiyorsanız onunla evlenin.
Kuşkusuz bir erkek için de geçerli bu, aynı hızda olmasa da.
Pırasa, çamaşır tozu, reçel, elektrik faturası, tencere takımı ve bir yığın akrabanın girdiği yatakta aşk ne kadar yaşarsa, o kadar sürer iyi günler hevesiniz, aşk ayininiz, mutluluk yanlışınız.
Geriye ne mi kalır, 'Bir bulantı cenazesine dönen örseli iki gövdeden? En iyi evlilikte bile-iyi evlilik diye bir şeyden söz edilebilirse-ömrünüzü ipotek altında tutan ruhsuz bir gönül borcu; aldığınız soluğu boğazınızda düğümleyen kişiliksiz bir alışkanlık; en yakın şeyleri bile bir uzaklığa yerleştiren kilometrelerce çekip gitme isteği… Bir de rengini bungun uykulardan alan dizleri ve dirsekleri aşınmış bir çift çizgili pijama; yemek kokularıyla yapış yapış terli iç çamaşırları; ütü yerlerinden evlerin içi görülen, çizgileri ilk günlerde kalmış dışarılıklı birer takım elbise… Ötesi, sünger gibi insanın düşlerini emen bir büyülü dünya, bir eksikli ömür, duvarların ardında kendini öğüten. Aşkla evliliğin ortası yoktur."
Kırmızı Kedi Yay ınlarıKitabı okudu
Herkesi Vuran Bumerang
“sevmeyi özledim biliyor musunuz? kayıtsız şartsız bir gülüşü. olur olmaz yerde ağzıma bir öpücüğün konmasını. bir doğruya sevinmekten çok bir saçmalığa gülümseyebilen hoşgörüyü. ‘nerde kaldın’ ayazını değil, 'hoş geldin’ iyiliğini. hiçbir şeyle yatışmayan yürek telaşını. kapı zilleriyle telefonlar arasında tükenmeyi. geceyi bir hayal hazinesine çeviren uykusuzluğu. bir gövdenin önünde diz çökmeyi. kendimi severek yürümeyi kalabalıkta. 'göğe bakma duraklarını’ özledim. yağmuru kirpiklerinden içmeyi. yumruk kadar bir yüreğe dünyayı sığdırma hünerini. 'sana sevinç verdiğim sürece ben buradayım’ zenginliğini özledim. otel odalarının insanı bir yaprak gibi incelten kederini. başka kentlere vuran rengini güneşin. başka sokakların telaşıyla çoğalmayı. dünyayı yudum yudum aşka çeviren yalnızlığı…”
Sayfa 19Kitabı okudu