Kelimelerin bu kadar ağır olabileceği aklıma gelmemişti...
Her şey daha yeni başlıyordu ve ben çoktan tükenmiştim.
Bazen insanlar çok güzel oluyordu.
Görünüşleriyle değil.
Söyledikleriyle de değil.
Sadece varlıklarıyla.
Bahaneler uydurabilirsiniz..
Ama onlara inanamazsınız...
Ancak günümüzün hastalıklı toplumunda bir insan çok fazla kitap okumakla suçlanabilir.
Dünyanın her yerinde aileler bir araya gelir,birkaç dakikalığına yakınlığın tadını çıkarırdı.Bir saatliğine birbirlerine katlanılardı.Sonrasında ise sadece tahammül ederlerdi....
Sayfa 357Kitabı okudu
.....sana ne verebileceğimi söyler misin?
-Sen bana o kadar çok şey verdin ki
-Ben sana hiçbir şey vermedim dedim
Ama beni yeterince tanıyordu
Boş bir ayakkabı kutusu dışında hiçbir şey vermemiştim ama aslında bu herşeydi
Bunu ikimizde biliyorduk....
Sayfa 343Kitabı okudu
Bazen insanlar çok güzel oluyordu.
Görünüşleriyle değil.
Söyledikleriyle de değil.
Sadece varlıklarıyla.
‘’İnsanlar kırık kalpler yüzünden ölürdü.Kalp krizi geçirirlerdi.işler ters gittiğinde ve dağılıp yıkıldığında en çok incinen şey kalp olurdu.’’
‘’İyi bir şey nasıl aynı zamanda bu kadar üzücü olabilirdi?’’
‘’İster inan, ister inanma ama senden bu kadar nefret etmek çok fazla sevgi gerektiriyor.’’
‘’Artık hiçbir şeyin ona ait olmadığını, onun da her şeye ait olduğunu anladım.’’
‘’Ona o kızla ilgili şeyler sormak istiyordum; onu sevip sevmediğini, hâlâ özleyip özlemediğini.
Ama çıtım çıkmadı. Kendimize karşımızdakiyle gerçekten tanışmak için ne kadar izin veriyoruz?’’