Hiçliğin Türküsü
Koca bir çölde
Sonsuz bir kum denizinde,
Arıyorum....
Yitik yolu arıyorum,
Bulamadığım yolu...
Bir orada bir burada.
Bütün yönlerde ruhum
Bulamıyor aradığını.
Bu korkunç boşlukta
Bu sonsuz boşlukta,
Her yanım kum..
Alabildiğine parlak, boğucu
Kumlar uzanıyor, çevrenin sonuna değin.
Sonra bir ses duyuyorum
Tatlı, gür ve kahredici
Diyor ki bana:
"Yitik bir ruh sanıyorsun kendini sen!"
Bir ruh sanıyorsun kendini
Yanılıyorsun. Bir ruh değilsin gerçekte
Yitmiş de değilsin
Bir hiçsin yalnızca...
Yoksun sen...
Sayfa 8 - Toplumsal DönüşümKitabı okudu
Hiçliğin Türküsü
İç gözlem ve dış gözlem ona hiçbir şeyin acı kadar gerçek olmayacağını öğretmişti; varolması için acı çekmesi gerekiyordu. Porphyre büyük acılar bulma yoluyla yollara düştü. Güney kutbunda tek başına bir kış geçirdi. Sonu gelmeyen gece ona geleceğin karanlık görüntülerini esinledi.
Sayfa 9 - KuramKitabı okudu
Hiçliğin Tadı
Charles Baudelaire
Ey hüzünlü ruhum.
İhtiyar budala.
Kanının kanatlarında hırçın bir kıvılcım yanardı,
Umudun mahmuzu yavaşça dokunsa şaha kalkardın.
Hiçliğin Tadı
Ey hüzünlü ruhum.
İhtiyar budala.
Kanının kanatlarında hırçın bir kıvılcım yanardı,
Umudun mahmuzu yavaşça dokunsa şaha kalkardın.
Ey şimdi her adımda derin derin soluyan hasta
İşe yaramaz beygir
Uzan olduğun yere dayanmasını bil.
Sönmeyen yanı var mı dünyanın.
Ruhum, acılarını örtün.
Ağır mermer tabutlarda uyanacak zamandır.
Yenilmiş
Hiçliğin tadı
Ey hüzünlü ruhum.
İhtiyar budala.
Kanının kanatlarında hırçın bir kıvılcım yanardı,
Umudun mahmuzu yavaşça dokunsa şaha kalkardın.
Ey şimdi her adımda derin derin soluyan hasta