Hilal ilvan
@hilaal_i
1 okur puanı
Ocak 2024 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bir gün, tam anlatmaya Bakacaksın, Gözlerimi kapayacağım… Anlayacaksın
“Nejat… Niçin ağlıyorsun? Ben şimdi bütün çektiklerimi unuttum. Hiçbir vakit seni, şimdiki kadar korkusuz sevdiğimi hatırlamıyorum. Şimdi öyle mesudum ki…”
…
“Nejat! Hatırlıyor musun? Sana bir vaadim vardı. Artık bunun zamanı geldi. Şimdi beni gözlerimden öp!”
Doktor onun üzerine eğildi. Sönmek üzere olan gözlerine ateşli dudaklarıyla can vermek ister gibi uzun uzun öptü.
Üstün zekalı ve kültürlü insanların bile, başlarından geçen tuhaf olaylara ilişkin psikolojik deneyimlerini aktarma konusunda cesarete ihtiyaç duyduklarını gözlemlemişimdir her zaman. Hemen hemen tüm insanlar, karşılarındaki dinleyicinin iç dünyasında hiçbir karşılık yaratamayacaklarından ve anlattıklarının şüpheyle karşılanıp kendileriyle alay edileceğinden korkarlar.
Okur Takip Önerileri
Geçen günleri bir daha geri getirmek mümkün değildi ve sadece hatıralar, iki insanı birbirine bağlayacak kadar kuvvetli değildi.
“Acı, acı hakkındaki canlı düşüncedir. Bu düşünceyi değiştirmek için irade gücü göster, onu silkip at, şikayet etmeyi bırak; acı kaybolup gidecektir.”
Ey, mihnetli günlerimde bana sükûn ve teselli veren yerler, sizlere elveda! Ey, aşkımın bütün acılarını satırları arasında saklayan vefakar defter! Sana da ebediyen elveda!
Hiç ses yok, şu yeşil yuvanın serin gölgelerine rüyalı bir sükun inmiş, aşkın ezeli hüznü sanki buraya gizlenmişti.
Hisleri yüksek, fikirleri yüksek velhasıl bütün ruhi yükseklikleri kendinde toplayan bir kadın takdir değil, takdîs edilir.
Sönmüş zannettiğim yaradan yine bu akşam kanlar sızıyor…
Ah, oraya, İstanbul’a tekrar dönmek! Ona yakın olmak! Onun aldığı havayı teneffüs etmek! Mümkün mü, mümkün mü bu hiç? Ben bunu yapacak kadar cesur değilim
