Madem bu dünya bile yok olacak bir gün
Sevginin bitmesine insan neden üzülsün?
Sevgi mi kaderi kovalar, kader mi sevgiyi?
Daha kimseler çözemedi bu bilmeceyi.
Yüzüme zoraki bir gülümseme yerleştirdim.
Sessizlikte, tahtımda bir başıma oturarak sabırla, tatmin ve zafer hissinin içime dolmasını bekledim. Bekledim, bekledim, bekledim.
Ama o his bir türlü gelmedi.
en az benim kadar
mücadele etmeyi bilen birine
ihtiyacım var
ayakta kalmanın fazla ağır geldiği günlerde
ayaklarımı
kucağında tutmaya razı birine
daha ben bile ne istediğimi bilmezken
tam da ihtiyacım olanı veren biri
konuşmasam bile
beni anlayan
istediğim bu işte
-ihtiyacım olan sevgili