#AliİsmailKorkmaz
“sevinmesin zalimler öldüğüme benim
yiğit ölmez kolay kolay,
ben ölmedim ki!
ben, ölmedim ki...”
Ben ülkemin bağımsızlığı ve halkımın mutluluğu için şerefimle bir defa ölüyorum. Sizler bizi asanlar şerefsizliğinizle her gün öleceksiniz. Biz halkımızın hizmetindeyiz. Sizler Amerika’nın hizmetindesiniz. Yaşasın devrimciler. Kahrolsun faşizm.
Yarınların sevdasıyım, Yenilmedim ki - Sen Ölmedin ki
Bir insan ölüme gidiyor ve gülerek "Haydi bana EyvAllah!" diyor. Aynen böyle bunu dedi bu çocuk gözleri gülerek. Bunu hiç kimse yapamaz.
Olayın tanığı gazeteci Rahmi Turan anlatıyor..
40 yıl önce… Yıl 1968...Bahar aylarında üniversitelerde işgaller başlamıştı… İstanbul'da bir öğrenci lideri parlıyordu. Uzun boylu, yakışıklı bu liderin adı Deniz Gezmiş idi…
Deniz Gezmiş,Nazım Hikmet'in, 'Delikanlım' şiirinin dizelerini hiç düşürmezdi dilinden;
"Delikanlım! Sen ki, ya bir köşe başında, kan sızarak başından gebereceksin. Ya da bir darağacında can vereceksin. İyi bak yıldızlara, onları göremezsin belki bir daha…"
Nerde kendini bilmez çocuklar? :(
Evet 6 Mayıs 1972 sabahı 'ipe çekildiler'; Deniz GEZMİŞ, Yusuf ASLAN ve Hüseyin İNAN...
Bir insan ölüme gidiyor ve gülerek "Haydi hana Eyvallah!" diyor. Aynen böyle, bunu dedi bu çocuk, gözleri gülerek. Bunu hiç kimse yapamaz.
Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan… Öldürüldüler doğru ama hiç ölmediler.
Asılma günü gelip çatınca, o sevdiğim giysilerimi giyeceğim. Postallarımı, parkamı. Öyle her zamanki gibi, eyleme gidiş tavrımla gideceğim darağacına. Yok, tıraş falan da olmayacağım. Sonra avukatlarıma döneceğim: ‘Sizler de, bizler için gelecek kuşaklara tanıklık edin’ diyeceğim. ‘Bir devrimci ölüme böyle gider işte. Bayram yerine gider gibi…’
Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan… Onlar kimseyi öldürmemişti, vatan satmamıştı, Hazine’yi soymamıştı, sahte belge düzenleyip halkı soyup soğana çevirmemişti, hayali ihracat yapmamıştı. Tek hedefleri bağımsız bir Türkiye, hakça toplumsal bir düzen ve Türkiye insanının mutluluğuydu. Bunun için asıldılar, bunun için öldürüldüler, bunun için ortadan kaldırıldılar, bunun için… bu bir cinayetti ve bu cinayette, Meclis’te onay için el kaldıranların da sorumluluğu sonsuzdu.
Mesele hukuk ve yasa meselesi değildir. Mesele tamamen siyasi bir meseledir, infazlar yapılacaktır. Bizler ölüme hiç korkmadan, en küçük bir endişe duymadan, seve seve gidiyoruz.
Deniz çok fazla yurtseverliğinin kurbanı oldu gitti.
Aslında savundukları, istedikleri, özledikleri, bugün hala çoğumuzun gönlünde yatan şeylerdi: Bağımsızlık, özgürlük, kardeşlik… Onlar çoğumuzdan farklı olarak bunu seslendirdikleri, dillendirdikleri, slogan haline getirip yaşatmaya çalıştıkları için öldüler…
Bir kuple de Can'dan...
En uzun koşuysa elbet Türkiye'de de devrim.
O, onun en güzel yüz metresini koştu.
En sekmez luverin namlusundan fırlayarak...
En hızlısıydı hepimizin,
En önce göğüsledi ipi...
Acıyorsam sana anam avradım olsun
Ama aşk olsun sana çocuk,
Aşk olsun...
Sayfa 9 - TUTKU YAYINEVİ
Tırt'lar ligi...
Abdullah Gül üniversite yıllarında fikri mücadelesini babası ve yakın çevresinden etkilendiği için, doğal olarak MTTB ve Akıncılar çatısı altında sürdürür. O dönemde sağ, sol kutuplaşmaları içinde yaşanan gerilimler ve tartışmalar herkesi etkiliyor ve olayların içine çekiyordu. Nitekim Abdullah Gül gibi yakın çevresinde sessiz ve uyumlu olduğu bilinen birisi bile bu ortamda aktif hareket içine girmiş ve İstanbul Üniversitesini kontrol altına alan Deniz Gezmiş ve arkadaşları, Abdullah Gül ve arkadaşlarının fotoğraflarını duvarlara asarak 'Faşist' damgası vurmuş ve hedef göstermişti. Abdullah Gül bu gergin dönemde 6 ay üniversiteye giremeyecekti...
Kitapta Gül ile birlikte MTTB içinde günümüzün siyasetçi ve gazetecilerinden, Recep Tayyip Erdoğan, Bülent Arınç, Mehmet Ali Şahin, Cemil Çiçek, Beşir Atalay, Abdülkadir Aksu, Hüseyin Çelik, Ahmet Davutoğlu, Numan Kurtulmuş, Fehmi Koru, Abdurrahman Dilipak, Osman Pepe, Necati Çetinkaya ve Kadir Topbaş'ın da yer aldığı vurgulandı.
Sayfa 21 - TUTKU YAYINEVİ / Tuncay Çelen - Denizler'den Terzi Fikri'ye Türkiye