224 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
Cenguz Aytmatov'dan harika bi kitapla geldim "Elveda Gülsarı".
Son derece soylu bir at olan Gülsarı'nın doğumundan ölümüne kadar geçen hayatı, kitabın ana konusu gibi görünse de devrim sonrası Kırgız halkının yaşantısı, umutları, devrimden beklentileri ve hayal kırıklıkları ön planda görülen konular. Devrime inanmış bir Kırgız genci olan Tanabay'ın halkı ve devrim için yaptıklarına karşılık haksızlığa uğraması, eşiyle ve işiyle ilişkisi, başta at ve küçükbaş hayvan bakımı ve köy hayatı hakkında ancak yaşayanların bilecekleri bilgiler ve hisler, Aytmatov tarafından efsane bir sadelik ve güzellikte anlatılıyor.
Kitap, baştan açılmıyor gibi okunsa da 40-50 sayfa sonra öyle bir açılıyor ki bir yandan bölümleri arka arkaya okuyup bitirmek istiyorsunuz bir yandan da yavaş yavaş ve sindirerek okuyup hiç bir cümleyi kaçırmak istemiyorsunuz. Hani hiç bitmesini istemediğiniz şeyler vardır ya, bu kitap ta öyleydi benim için.
Sabahın köründe kitabı bitirdim ama Aytmatov da beni bitirdi. Sonlarda pek çok yerde içimin ezildiğini, gözlerimin dolduğunu farkettim. Hani biraz daha hisli bir insan olsam hıçkıra hıçkıra ağlayabilirdim.
Aytmatov çok ama çok güçlü bir edebiyatçı. Fakat çevirmen Refik Özdek de çok çok iyi bir çevirmendir benim gözümde.
Anna Sewell'in Siyah İnci'si, Abbas Sayar'ın Yılkı Atı, John Steinbeck'in Al Midilli'si at ile ilgili hikayeleri anlatan kitaplardır. Onlar da iyi kitaplardı ama "Elveda Gülsarı" çok daha geniş kapsamlı bir kitaptı. Okuma tavsiyesidir.
Ben kitabı çok sevdim, kesinlikle tavsiye ederim.
Merhaba arkadaşlar. Yıllar sonra George Orwell ile yeniden beraber olacağız. Bundan sonra 2 eserini daha okuyarak kendine ait serimizi de tamamlayarak yola devam edeceğiz. Kitabın karakterinin George adında biri olması da beni düşündürdü. Savaşın ne kadar berbat ve iğrenç, ölümlerin ne kadar acı verici olduğunu hisli bir biçimde anlatan bir eser
Bir tek bende ve Xinying Halk Kütüphanesinde olan kitap (galiba)
Beğendim.
Öncelikle yazar hakkında hiçbir bilgiye ulaşamadım; e-kitap formatında otobiyografisi, aynı isimde eski bir mySpace profili ve yine aynı isimde 10 yıl önce yayınlanmış teknolojide erişilebilirlik makaleleri dışında. Fakat kitabın önsözünde sanata, edebiyata dair genel fikirlerini; şiirlerinde de klasik müzik, ağaçlar, çiçekler, dolunay
Kitabı okuyup bitirdiğimde bir his kalıyorsa bende,beni ben yapan insan olduğumu hatırlatan,o kitap benim için iyi kitaptır.Ben o kitabı sevmişimdir.Şükran Yiğit'i tanıdığım için mesut hissediyorum kendimi.Cümleleri hem çok yalındı hemde hiçbir yerde bulunamayacak kadar romantikti.Altını çizdiğim cümleleri değil,paragrafları oldu.Ankara'yı,dönemin siyasi gerginliğini,o gündeme rağmen süren aşkları,eskiyi,yıllar geçtikten sonra değişen yerleri,her şeyiyle mükemmeldi.Bir gün gelecek,değişecek her şey ve biz bulmayı umduğumuz yerlerde bambaşka şeyler göreceğiz.Bu gerçeği okumak canımı acıttı.Hisli bir kitap mıydı yoksa ben mi hislendim bilmiyorum.Hikayeler,her bir karakter alıp beni başka diyarlarlara götürdü,belki de eskilere...Eskilere olan özlemim içimde tekrar canlandı...
152 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
Ne okudum şimdi ben? Gerçekten kitap mıydı okuduğum yoksa Marmara'nın beyin kıvrımları arasında bir yolculuk muydu yaptığım? Sahiden de küçülüp küçülüp o beyin kıvrımlarının arasında dolaşsam o düşünceleri yakalayabilir miydim? O beynin içinde dolaşan düşünceleri bir sıraya dizip bana anlamlı gelecek şekilde okuyabilir miydim? Bilemiyorum.
Neftali hayal gücü gelişmiş bir çocuk. Okuduğu kitaplar, keşfettiği yerler ve koleksiyonu için doğadan topladığı nesneler, onun hayallerinin birer parçası. Kulakları sağır eden düdüğü ve uzun siyah peleriniyle evin kapısında beliren babası ise onun kahramanı. Neftali'nin çocuk kalbindeki tedirgin çarpışın içinde umuda benzer cılız bir ritim
