hiwa
@hiwa
null
istanbul
15 Şubat
37 okur puanı
Mayıs 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
...insanlar mı olaylara göre değişir, yoksa olaylar mı insana göre oluşur diye sordum kendi kendime..
eğer farklıysan, yalnızlığa mahkum oluyorsun. yalnız olana acımasız davranıyorlar.
"cinayet sadece bireyi öldürür; sonuçta birey nedir ki?" elinin tersiyle, sıra sıra mikroskobu, deney tüpünü ve kuluçka makinesini işaret etti. "kolayca yeni bir birey üretebiliriz, hem de istediğimiz kadar. uyumsuzluk, bir tek bireyin hayatından çok daha fazlasını tehdit etmektedir; doğrudan, toplum'un kendisi için bir tehlike oluşturur.
Okur Takip Önerileri
insan mutluluk konusunu düşünmek zorunda olmasa, yaşam ne kadar eğlenceli olurdu.
dini duygular biz yaşlandıkça gelişme eğilimi gösterirler, çünkü ihtiraslarımız ateşini yitirdikçe, hayal güçlerimiz ve duygularımız köreldikçe aklımız daha rahat işler haline gelir, bir zamanlar aklımızı çelen imgeler, arzular ve heveslerden arındıkça tanrı, gizlendiği bulutların arkasından görünür, ruhumuz bütün aydınlıkların kaynağı olan bu varlığı hisseder, görür ve ona yönelir, bu yöneliş doğal ve kaçınılmazdır; duygular dünyasına canlılığını ve cazibesini veren her şeyiart6k yitirmekte olduğumuz için, o muazzam varoluş artık içsel ya da dışsal etkilerle desteklenmediği için, kalıcı bir şeye, bizi asla yanıltmayacak bir şeye tutunma ihtiyacı hissederiz; bir gerçekliğe, mutlak ve ebedi bir gerçeğe tutunmak isteriz.
öteki, bana olmayı öğrettikleri, ama ben olmayan kişidir.
beklemek insana acı verir. unutmak acı verir. ama ne karar vereceğini bilememek, acıların en büyüğüdür.
iki dünya birden yaşıyordu. bu iki dünya, zamanın içinde bir yerde birbiriyle kaynaşıyordu; bunun nasıl olduğunu keşfetmek de bana düşüyordu.
bütün yaşamı boyunca hiçbir şeye karar vermeden ölen bir adam, bu dünyada mükemmeliyete yaklaşmış demektir.
ben bilmek istiyorum, hayat gerçekten bir avuç yerde durmadan dönüp durmak sonra da yaşlanıp ölüp gitmek mi, yoksa bu dünyada başka türlü yaşamak da mümkün mü?
siz gereğinden fazla düşünüyorsunuz. ama yalnızca düşünmek olmaz ki! yola koyulursak korkularımız tümden kaybolur gider.
şimdi ölüm çok kolay uğrayabilir bana! ama ben yaşayabildiğim sürece ölümü karşılamaya gitmemeliyim. elbette, bir gün ölümle karşılaşırsam -ki karşılaşacağım- önemli değil; önemli olan şu ki, benim yaşamım veya ölümüm başkalarının yaşamını nasıl etkileyecek..
ama durum neyse o olduğundan, dünya pratik olarak başlamış olduğundan, kim olduğumuzu söylemeyi deneyebileceğimiz kelimelerimiz hala eksik olduğundan ve kendimizi en iyi tanımlayan kelimeleri hiç bulamadığımızdan, bir anlam ifade etmeye son verene ve bir dizi tutarsız sesten, anlamsız eveleme gevelemeden başka bir şey olmayana dek ağızdan çıkan sözleri tekrar etmekle yetiniriz.
insanların tarihi, tanrı'yla anlaşmazlıklarının tarihidir; o bizi anlamaz biz de onu anlamayız.
efendi işitmez, sağır o, her yandan ona yakarıyorlar, yoksullar, bahtsızım, talihsizlik, dünyanın kendilerine çok gördüğü yardımlar için ona yakarıyorlar, ama efendi onlara sırtını dönüyor..