Dergâhına ağlayıp geldi Kul Hoca Ahmed,
Ümîdim çok, kıyâmetde kılsan rahmet.
Çekincem yok lanetli şeytân kılsa zahmet,
Günâhımdan sana ağlayıp geldim ben işte.
Ahmed Yesevi
ÇAY DEMLEYİP GEÇMEYİN
Ahmed Yesevi Hazretleri, Çin hududundaki Hıtay adında bir yere gidiyor. Çok sıcak bir günde yol kenarında dinlenirken, bir köylü, doğum yapmakta olan zevcesi için dua istiyor. Hoca, dua ediyor ve doğum kolay oluyor. Bunun üzerine köylü kendisine çay ikram ediyor...
Hoca Yesevi, o zamana kadar hiç görmediği çayı içince rahatlıyor ve harareti gidiyor...
Ellerini açıp dua ediyor; "Ya Rabbi bu içeceğe revaç ver. Bizi sevenler içsin, faidelensinler."
Çayın Türkistan'da bilhassa tasavvuf erbabı arasındaki rağbetini bu duaya bağlarlar. Dervişleri uyanık ve zinde tuttuğu için "Evliya Çorbası" da denir.
"Çay içelim, çay içelim nefsü hevadan geçelim" diye ilahiler bile vardır...
Ehl-i dil; "Çay, Peygamber efendimiz zamanında olsaydı, Allahü Teala bilir ya sünnet olurdu. Zirâ çay sohbete sebeptir." demişler.
Çaya çay demek için şartlarından:
Şu halde çay, küçük ve şeffaf bardakta göz doldurmalıdır. Dudak renginde, dudağına kadar dolu ve yakıcı olmalıdır.
Yarısına kadar konmuş çay bardağını görüp, kahveci çırağına;
"Bu ne oğlum?" diye sorup da;
"Dudak payı" cevabını alan müşterinin; "Yavrum ben de deveye benzer bir hal mi var? Benimkini kulaklarına kadar doldur" dediği meşhurdur ...
*Çayın haddi yoktur...*
"1 çay beyhûde, 2 çay faide, 3 çay kaide, iç 4'ü at derdi, madem çıktın 5'e, sürgit 15'e".
*
Sohbet-i erbâb-ı dil bir lafza sensiz olmasın.
Hürmetin inkar eden, dünyada hürmet bulmasın...
Bu beyit de çay için söylenmiştir.
Sabahınız hayrolsun
Yoklar doymadığında,
varlar ağlamıyorsa,
dünya tez yıkılır.
Hoca Ahmet Yesevi Hazretleri
Pir-i Türkistan
Kim ümmetidür hamd ü sena tınmayın aytur
Peka sameda kıl meni rüsvâ-yı Muhammed
(Kim onun ümmeti ise hiç durmadan onu övücü sözler söyler
Ey ,herkesin ve her şeyin muhtaç olduğu, kimseye ve hiçbir şeye muhtaç olmayan, beni Muhammed için herkesin gözünde aşağılanmış kıl)
Hoca Ahmet Yesevi