"Ukrayna'da insanlık ölüyor." deniyor. Doğru ama eksik, çünkü o insanlık; Afrika'da aç bırakılmış, Bosna'da tecavüze uğramış, Doğu Türkistan'da unutulmuş, Filistin'de terk edilmiş, Çeçenistan'da görmezden gelinmiş, Hocalı'da duyulmamış, Irak'ta aldatılmış, Myanmar'da yakılmıştı.
Aziz Sancar
Selam olsun Enver, Cemal ve Talat Paşalara...
Ermeni Soykırımı yoktur. Ermeni tehciri ve Türk düşmanı Ermeni Diasporası vardır. Eğer bir katliam görmek isterseniz Doğu Anadolu'ya, Hocalı'ya bakmanız yeterlidir.
Tarihin asıl gerçeği budur.
İçimdekiler
Yeri geldi yokuşlarda bekledim, yeri geldi dolaplarda uyuklayıp yazılar yazdım. Kırmızı pabuçlar ile gezmeyi utanç verici bulmadım. Minik aşklar edindim denizyıldızından ibaret olan. Oğlum oldu ilk defa, girdi mutfağa bütün hevesiyle. Makarna yedik beraber. Aynadaki insanla göz göze geldik, sevmedik birbirimizi. Bazen de sarılmak istedik sımsıkı.
26 Şubat 1992! Hocalı’da bir soykırım yaşandı! Bir gecede 613 Türk katledildi… Dünya duymadı, görmedi.
Ermenilerin tarihsel Türk düşmanlığının en insanlık dışı örneklerinden sadece biri olan Hocalı soykırımını acıyla...
Ebulfez Elçibey'in yardım talebine "Onlar Şii, biz Sünni'yiz, İrandan yardım istesinler" diye cevap veren Turgut Özal'ı ve bütün kadrosunu nefretle...
Hiçbir hayvanın yapamayacağı vahşeti, sırf Türk olduğu için küçük çocuklara yapan Soykırımcı Zori Balayan gibi canavarlaşmış Ermeni teröristleri lanet ve öfkeyle...
Bu ülkeyi adeta bir batı kuklası haline getiren, özünü, kimliğini unutturan Turgut Özal ve onun yolundan giden bütün politikacıları, onlara oy veren ve alkış tutanları, onların bu köksüz ve milliyetsiz politikalarını allayıp pullayıp Türk milletine yutturanları utançla...
Tarih boyunca süren bu Türk düşmanlıklarına karşı, susan ya da boş laf üretmek dışında bir tek adım atmayan ve kendine "milliyetçi" ya da "solcu" diyen bütün sefilleri kendi rezillikleriyle...
Türk milleti yaşasın diye canından geçen bütün şehitlerimizi, Talat Paşa'yı, Enver Paşa'yı ve 1915'te Türk milletini sırtından bıçaklayan Ermeni terörünü durduranları gururla anıyorum.
Ermeni doktor Zori Balayan, katliam sırasında pencereye çivilenmiş 13 yaşında bir çocuk gördü. Aklına kendince dahiyane bir fikir geldi.
Canlı bir çocuğun, derisi yüzüldükten sonra kaç dakika yaşayacağını hesaplamak için kolları sıvadı.
Küçük çocuğun çığlıklarına aldırmadan kafası dahil bütün derisini yüzdü.
Sonra karşısına geçip saat tutmaya başladı.
Çocuğun kan kaybından ölümü, 7 dakika sonra gerçekleşti.
Hocalı katliamı
25/26 Şubat 1992
