Vefânın kucağında büyütürüz sevgiyi
Ayrılığa bin defa baş verir nâm alırız
Atarız bir tarafa tereddütü, kaygıyı
Sevgilinin kahrından bile biz kâm alırız
layık mi bildin beni sensizlik ağusuna
lav dökmek reva mıdır bir kuşun yavrusuna
dünyayı omuzlayan yiğidi küçümsedin
O'nun hüzünlendiği her ana gülümsedin
İhmale uğradığım dokunmuyor mu sana
bin defa kırdığını bin defa anlasana .