Sabitlenmiş gönderi
Gariban evinde babalar hep unutkan, anneler ise hep tok olur
Her doğan günün bir dert olduğunu, insan bu yaşa gelince anlarmış...
Cahit Sıtkı Tarancı
Aşksız ve paramparçaydı yaşam
Bir inancın yüceliğinde buldum seni
Bir kavganın güzelliğinde sevdim.
Bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
Aşk demişti yaşamın bütün ustaları
aşk ile sevmek bir güzelliği
ve dövüşebilmek o güzellik uğruna.
işte yüzünde badem çiçekleri
saçlarında gülen toprak ve ilkbahar.
sen misin seni sevdiğim o kavga,
sen o kavganın güzelliği misin yoksa...
Adnan Yücel
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, malmı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mi olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?
Victor Hugo
Okur Takip Önerileri
Ölüm beklemez beni..
Çünkü,ben gene de
Bir şeye,
Bir yer'e
Yada bir kimseye giderken de
Kendimden uzak olacağım.
Özdemir Asaf
Yıldızlara dokundum,
Ve binlerce güneşin göz kamaştıran ışığını gördüm.
Bu ihtişam beni böylesine kör etmişken,
Karanlıktan başka ne amacım olabilir ki...
Mezarımı daha derin kazıcaktınız
Huzur bulmanın başka yolu yok mu..?
Ben neler gördüm geçirdim bilemezler
Sen, aradığın cevabı bulucaksın
Ebediyen böyle kalamazsın,
Sözüm söz.
Kim olduğunu unutma...
Sen insansın, canavar değil
Dönmek yok..!
Bizi yok edemicekler
Gün bizim günümüz,
Korkma! yanında ben varım
Bize inancım tam
Bizi güçlü kılan birlikte olmamız.
Buraya kadar geldiysek dahası da olacaktır...
152 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Sende ordaydın,
Bırak unutayım...
Sana ihtiyacım vardı...
Yumruk atmayı kimden öğrendin?
Gözlerinde korku var, daha öncede görmüştüm...
Gözleri, zulmün olmadığı bir dünya nın eseriydi
Benden nefret edebilirsiniz...
Onu tekrar kollarıma alana dek yıkım sona ermeyecek
Onu bana geri verin...
Şu halimize bak, canavarlara dönüştük. Kaç kez parçalara ayrıldım ben, kaç kez öldüm.
Hep doğru seçimi yap, fedakarlık gerektirse bile.
Bedenime kavuşmak için kaç kez daha ölmem gerekiyor, her zaman daha fazlası gerek...
Kir ve çamurdan yükseldim
Ben bataklıkta açan bir çiçeğim
Ben güzelliğin ta kendisiyim
Vahşetin ortasında şafak vakti açan bir çiçek gibi ışıldıyorum
Dans edicekler şarkı söyleyecekler can verecekler
Sesi olmayan bi şarkıcı bacakları olmayan bi dansçıyım
Bana deli diyorlar sanatçı dediğin deli olur
Hiçlikte kimsem yoktu
Ölüme mahkum bi yabancıydım
Burdaysa insanlar var
Hemde çok yakınımdalar
Bazen tüylerin üreperir ya
Derine binlerce iğne batmış gibi hissedersin
Kanın damarlarından fışkıracakmış gibi olur
Benim yaşadıklarımın yanında bu his bi hiç
Küçükken karanlıktan çok korkardım
Hayat nasılda değişiyor
Şimdi karanlık yuvamız
Sonunda barış gelecekse herşeye razıyım
Şafak ve alacakaranlık, hem hepsiyim, hem hiçbiri
İlahlar didişir, savaşır, sinirlenir...
Cezasını faniler çeker
Kaderimde bu mu varmış...
Herkesin kendine sorması gereken bir soru vardır:
Ben kimim?
Ben kimim demeli insan,ben kimim..?