Patch muzip bir ses çıkardı. "Kolay olanı isteseydim kendimi Rixon'un yanına, cehenneme zincirlerdim. İkimiz birlikte yan gelir yatar, ışınların tadını çıkarırdık."
Patch'in peşinden derinlere, daha derinlere yürüdüm. Koridor bizi hafif bir eğimle aşağı doğru yönlendiriyordu. Sonunda bir kapı belirdi. Patch demir halkayı çekti ve kapı bize doğru açıldı.
Gözümü bile kırpmadım. Silahı aldım. "Onu görmek istiyorum. Gözlerinin içine bakmak ve seçimlerinin onu nerede bıraktığını fark ettiği andaki pişmanlığını görmek istiyorum."
"Bu kargaşayı arkalarında bırakmak istiyorlar. Bana Hank konusunda yeşil ışık yaktılar. Gün doğumuna kadar vaktimiz var." Yerde, bacağının yanında duran silahı işte o zaman fark ettim.
Scott yere yığıldığında, ben hâlâ sözcükleri bulmak için debeleniyordum. Dehşetimin arasında bir çığlığa bile geçit yoktu.
Sonunda, aramızdaki tek şey sessizlikti.