Kitaplar
Tümünü Gör
Becca Fitzpatrick
Yazar
BEĞEN
TAKİP ET
Unvan
Amerikalı Yazar
Doğum
Centerville, Utah, ABD, 3 Şubat 1979
Yaşamı
Becca Fitzpatrick, 3 Şubat 1979’da doğdu. New York Bestseller arasında olan Hush Hush serisinin yazarıdır. Daha yazdığı ilk romanla Amerika’da ve tüm dünyada milyonlarca hayran kitlesine sahip oldu.
İncelemeler
Tümünü Gör
416 syf.
·
7 günde
·
10/10 puan
Sessizlik Kitap İnclemesi:
Sessizlik içindeki romantizm ve gizem ile çok güzel bir kitaptı. Kitabın ilk yarısında Patch olmasa da çok güzeldi.
Kitap hakkındaki yorumumu iki bölüm halinde yazacağım: Spoilerlı ve Spoilersız.
Sessizlik serimizin üçüncü kitabı olduğu için Spoilersız yerini maalesef kısa tutmak zorundayım çünkü söyleyeceğim neredeyse her şey Spoilerlı olacak. Ama merak etmeyin Spoilersız bölümde spoiler yok.
Spoilersız Bölüm:
Serimizin ikinci kitabı olan Çığlık'ın malum sonu yüzünden kitabın ilk yarısında Patch'i göremiyoruz. Bence kitabın ilk yarısında sadece Nora'yı okumak çok güzeldi. Nora'nın artık biraz daha güçlü ve kendi ayakları üzerinde daha çok durabilen bir kız olduğunu görüyoruz.
Sessizlik'te bence Vee biraz daha geri plana atılmış. Nora, Patch ve Hank ön plana çıkmış. Bence Scott da ön plandaydı ama tabii ki Hank kadar değil.
Ben Scott'ı çok sevdim bence Nora'nın en büyük destekçilerinden biriydi.
Kitabın başında olan olayı biraz klişe buldum. Türk dizilerinde hep olur ya o yüzden klişe geldi. Spoiler vermeyeceğim için olayı söylemeyeceğim ama kitapta klişeler var. Sadece bunu söyleyeyim. Olaydan zaten spoierlı bölümde bahsedeceğim.
Kitabımızın sonu yine çok heyecanlı bitti. Nora'ya gerçekten çok üzülüyorum. ok büyük bir seçim yapması gerekecek.
Sessizlik'te yine +18 vardı. Ama kitabımızın ilk yarısında Patch olmadığı için +18'ler daha azdı diyebiliriz.
Romantiğe nazaran ağırlıklı olan macera ve gizemdi diyebilirim. Güçlü kadın karakter olarak Nora'yı görmek beni çok mutlu ediyor :')
Spoilerlı Bölüm:
İlk başta türk dizisi klişesi olduğunu düşündüğüm yerden başlamak istiyorum. Nora'nın hafızasını kaybetmesi gerçekten klişeydi ya. Zaten dizilerde de diziyi uzatmak için baş kadın karakterin hafızasını kaybettirirler. Sonra ona yeniden hafızasını kazandırmaya çalışlar falan. Bunlar kitapla aynıydı. Tek farkları Nora'ya hafızasını geri kazandırmamaya çalışmalarıydı.
Hank yani Kara El konusuna gelirsek...
Bence özgün bir konuydu. Yani ilk kitapta neredeyse Hank'ın adını bile duymamışken üçüncü kitapta neredeyse sırf Nora ve Hank'ı okuduk. Ben sevdim yani Hank'ın güçlü kötü karakter olmasını ve düşman olmasını. Ve yazarın şu özelliğini takdir ettim bu konuda. Hank'ı kitabın sonunda öldürdüğü için. Başka bir yazar olsa bence Hank'ı hiç öldürmezdi. Baş karakterlerimiz Hank'ı hep ellerinden kaçırırdı. Serinin sonunda Hank iyi olurdu ve mutlu son. Bunu yapmadığın için gerçekten çok teşekkür ederim Becca <3
Patch'ten biraz soğudum galiba bu kitapta. Çünkü hep Nora'yı korumaya çalışıyor. Bu iyi bir şey tamam ama böyle yapınca da Nora sanki hiçbir şey yapamıyormuş gibi oldu.
Marcie'yi sevsem mi sevmesem mi diye kararsız kaldım ama kararım sevmemekten yana. Marcie'ye karşı nötrüm diyebiliriz.
Klasik sözüm olarak kitabı okuyun okutturun diyorum.
Buraya kadar okuduysanız size çok teşekkür ediyorum. Umarım okurken sıkılmamışsınızdır. İyi okumalar.❤
416 syf.
·
5 günde
·
9/10 puan
Final Kitap İncelemesi:
Hush Hush serisi Final kitabı ile final yaptı (Bunu söylemesem olmazdı.) Kitabın sonunda çok ağlamış olmama rağmen çok güzel bir kitaptı.
İncelememi yine iki bölüm halinde yazacağım. Spoilersız ve spoilerlı. Final son kitap olduğu için Spoilersız yeri biraz kısa olacak.
Spoilersız Bölüm:
Final kitabında kitaba önemli bir karakter ekleniyor. Aslında birkaç tane karakter ekleniyor fakat bunlardan sadece biri önemli benim gözümde. O kişi de Dante.
Dante hakkında ne desem Spoiler olacağı için Dante hakkında pek fazla konuşmayacağım. Dante'yi Spoilerlı bölümde bol bol konuşacağım zaten.
Kitabın sonunda çok ağladım. Yazarımız hüzünlü bir son tercih etmiş. Aslında yaklaşık son on sayfayı mutlu son olarak yazmış ama bence o mutlu son ondan önceki olayın acısını hiç gidermedi. Gerçekten sevgili yazarlar böyle şeyler yapmayı bırakın çünkü okurlarınız çok üzülüyor.
Sessizlik'in sonunda Nora'nın yapması gereken bir seçim vardı biliyorsunuz. Kitabımız da tam o yerden başlıyor. Nora seçimini kimden yana kullanacak onu kitabı okuyunca göreceksiniz.
Ben Sessizlik'i bitirdiğim zaman Final kitabında kötü karakterin kim olacağını anlamamıştım. Ama kötü karakterimiz var merak etmeyin. Siz şu an anlamıyorsunuzdur büyük ihtimalle ama Final kitabının ortalarına doğru da kötü karakterin kim olduğunu anlayacaksınız.
Bu arada bu kitapta Vee'nin rolünün pek fazla olmaması beni üzdü. Çünkü ben Vee'yi çok seviyorum ve keşke kitapta daha çok yer alsaydı diye düşündüm.
Kitapta birçok karakteri seviyorum. Bunlardan biri de Scott. Scott karakterini ilk başlarda pek sevememiştim ama bu Final kitabında Scott karakterini gerçekten çok sevdim.
Spoilerlı Bölüm:
İlk önce tabii ki Scott'ın ölümünden başlayacağım. O kadar çok ağladım ki orada... Resmen Nora'nın yerine ben ağladım. Keşke ölmeseydi Scott. Keşke...
Şimdi gelelim Dante'ye... Dante'ye saatlerce hakaret edebilirim. Dante'nin gerçekten iyi biri olduğuna inanmıştım. Onun gerçekten Nora'ya yardım etmek istediğini hatta bir ara Nora'ya âşık olduğunu bile düşünmüştüm. Ama maalesef yanılmışım. Keşke iyilerin yanında olsaydı be Dante...
Dante'nin ölümünden bahsedersem...
Dante ölünce halay çektim resmen. Gerçekten çok mutlu oldum. İyi ki öldü diyorum iyi ki... Bu kitapta ölmeyi hak eden nadir karakterlerden birisin bence Dante.
Kitaptaki benim biraz saçma bulduğum bir şey var. O da Vee'nin nefil çıkması. Yani olabilirdi ama kitabın sonunda çok ucu açık bırakılmış ve yeterince üstünde durulmamış bir konuydu. Yani bence yazarımız bunun üzerinde biraz daha konuşup daha derinlemesine açıklamalıydı.
Bir de Dedektif Basso'nun baş melek çıkması vardı. Yani bu da bana biraz saçma geldi. Aslında mantıklı ama yazarımız yine o olayı da bir yere sıkıştırmış. Keşke bu bahsettiğim olayları biraz daha açsaydı. Bu olayları da biraz öncesi sonrası olarak nedenleriyle yazsaydı daha iyi olurdu diye düşünüyorum.
Marcie'nin ölümünden bahsedecek olursak... Şimdi kendime biraz kızıyorum belki ama ben Marcie'nin öldüğünü okuduğumda güldüm. Yani biraz acımasızca olabilir ama güldüm yani mutlu oldum. Galiba bundan da pişman değilim.
Gelelim o mutlu sona... Vee'nin başka biriyle evlenmesine bir yandan üzüldüm bir yandan mutlu oldum. Ama Vee'nin hâlâ Scott'ı unutamadığını duymak güzel ama bunun yanında hayatına devam edip mutlu olması da güzel. Yani Vee'ye hiçbir lafım yok bu konuda.
Kitabın sonunda Patch ve Nora kavuştu. Buna gerçekten çok mutlu oldum. Burası gerçekten güzeldi. Ne kadar çok fedakarlık yapıp arkadaşlarını kaybetseler de onlar birbirini çok sevdiler ve çok mutlu olmayı hak ediyorlar. Bu yüzden bu olaya gerçekten çok mutlu oldum.
Bu arada kitabın orijinalinde Patch'in Nora'ya yazdığı bir mektup varmış. Mektubu internetten Türkçesini bulup okudum fakat pek bir şey anladığım söylenemez. Yani aslında zaman dilimini anlayabilsem mektubu anlayabilirim ama zaman dilimini pek anlayamadım.
Bu da mektubun linki. İsterseniz bakabilirsiniz. noraninkitapligi.com/2013/08/patchin-nor...
Buraya kadar okuduysanız size çok teşekkür ederim. Umarım okurken sıkılmamışsınızdır. İyi okumalar.❤
408 syf.
·
5 günde
·
10/10 puan
Çığlık Kitap İncelemesi:
Çığlık çok güzeldi. Fısıltı gibi akıcı, sürükleyici ve heyecanlıydı. Bu kitapta bazı gerçekler açığa çıktı. Örneğin;
-Nora'nın babasının nasıl öldüğü.
-Patch'in gerçek adı.
-Patch'in yakın arkadaşı Rixon hakkındaki gerçekler.
Bunların çoğu beni şaşırttı. Bu gerçeklerden detaylı olarak incelememin spoilerlı bölümünde bahsedeceğim.
İncelememi yine iki bölüm olarak yazacağım:
-Spoilersız bölüm.
-Spoilerlı bölüm.
İlk olarak SPOİLERSIZ BÖLÜM'Ü yazacağım:
Kitabımız bazı gerçeklerin açığa çıktığı bir kitaptı. Sonunun çok heyecanlı olduğunu söylemem gerek. Başları da heyecanlıydı ama son cümlesi beni çok şaşırttı.
Şöyle bir sorun var ki ben ismine anlam veremedim kitabın. Yani Çığlık ne alaka? Birinci kitapta da Fısıltı ne alaka diye düşünmüştüm. İsimlerini saçma bulmadım ama konu ile bağdaştıramadım diyelim.
Kitapta birkaç tane klişe vardı. Kitabı okumamış bir arkadaşıma kitabı anlatırken her cümlemin sonunda "Ayy çok klişe." dedi. Ve bence haklıydı. Yazarımızın yazdığı klişeler:
-Nora'nın Patch'i başka bir erkekle kıskandırmaya çalışması.
-Nora'nın kıskandığı kızın odasına gizlice girmesi ve yakalanması.
Vb.
Aslında klişeleri okuması keyifliydi ama yazarımızın biraz daha özgün olabileceğini düşünüyorum.
Nora'nın babası hakkındaki gizemi çözme hırsı ve bazı yerlerdeki özgüveni (Örneğin Patch'in arabasını çalması) çok güzeldi. Ama maalesef Nora çoğu yerde özgüvensizdi.
Nora ve Vee'nin arkadaşlığını çok tatlı ve samimi buldum. Keşke benim de her aradığımda yanıma gelip beni destekleyecek, hep yanımda duracak arkadaşım olsa.
SPOİLERLI BÖLÜM:
Kitabın ilk başlarında ben bile Nora'nın babasının (Ölen babası yani öz olan değil) ölmediğini düşündüm. Rixon'un Nora'nın zihnine oynadığı oyun çok gerçekçiydi. Ne kadar zalimce olsa da bence iyi düşünülmüştü.
Patch'in yeni ismini öğrendik: Jev
Ama ben Patch'i Patch olarak tanıdım bu yüzden Patch demeye devam edeceğim. Tabii diğer kitaplarda Jev ismine geçiş yapılmazsa.
Rixon'dan bahsedersek. Rixon'un Nora'yı öldürmek için yaptığı planlar çok iyi düşünülmüş ve çok cazip planlardı. Rixon'u severdim ama tabii ki Nora'yı öldürmeye çalışmadan önce.
Benim düşüncem sonraki kitaplarda düşmanımız Rixon ve Kara El olacak. Tabii Kara El Nora'nın babası ve olayların nasıl gelişeceğini heyecanla bekliyorum.
Kitabın sonu yine mutlu sonla bitti (Son cümlesi hariç.)
Çok güzel bir kitaptı ben çok beğendim. Umarım siz de okuyunca çok beğenirsiniz.
Kitabı okuyun okutturun diyorum. Pişman olmayacağınızı düşünüyorum.
Buraya kadar okuduysanız size çok teşekkür ediyorum. Umarım okurken sıkılmamışsınızdır. İyi okumalar.❤