Gülmisal Kalfa daima: "Ayın on beşi karanlıksa, on beşi aydınlıktır." derdi.
Sayfa 172 - İnkılap YayınlarıKitabı okudu
İnsan birini sevmek felaketine uğradı mı esir gibi bir şey oluyor.
Sayfa 76 - İnkılap YayınlarıKitabı okudu
Sevmek denen şeyin rolü bu kadar insanı yakıp titretecek bir şey olursa kendisi, kim bilir, neydi?
Sayfa 72 - İnkılap YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Huy canın altındadır.
Sayfa 61 - İnkılap YayınlarıKitabı okudu
Sevecek bir hakiki insan bulanlara şaşmak lazım... Çünkü onun bir hayalini bile bulmak o kadar güç, o kadar güç ki...
Sayfa 58 - İnkılap YayınlarıKitabı okudu
İnsan gibi sevmeyi, sevdiğimi güzel güzel okşamayı öğrenememiştim. Sevdiğim insanın üstüne bir canavar yavrusu gibi atılır, kulaklarını ısırır, yüzünü tırmalar, tartaklaya tartaklaya şaşkına çevirirdim.
Sayfa 24 - İnkılap YayınlarıKitabı okudu
Bilmem başkalarında da öyle midir? Bizim ailede öksüzlere el sürmek günah sayılırdı. Pek çekilmez hale geldiğim zaman verdikleri ceza, kolumdan tutarak bir odaya kilitlemekti.
Sayfa 23 - İnkılap YayınlarıKitabı okudu
Yalnız, bu ayrılığın vakti gelince güneşin batması, yağmurun yağması gibi hiçbir tedbirle önüne geçilemeyecek bir felaket olduğunu gayet iyi anlıyordum.
Sayfa 20 - İnkılap YayınlarıKitabı okudu
Çocukların bazen yaşlarının çok üstünde garip sesizleri vardır.
Sayfa 19 - İnkılap YayınlarıKitabı okudu
Pırıl pırıl hatıralarımın içine doğru dörtnala atıldım.
Sayfa 105 - Venedik YayınlarıKitabı okudu
Hatıralarınızın mezarını ziyaretiniz uzun sürmeyecektir, tebşir edebilirim (müjde verebilirim)
Sayfa 104 - Venedik YayınlarıKitabı okudu
Biz harabı tahripte bile üstadız, mamuru tahripte neyiz? Kıyas buyurun!
Sayfa 104 - Venedik YayınlarıKitabı okudu
Bu dünya böyledir işte, kimi adam öldürdüğü için katil diye anılır, kimi adı katile çıktı diye adam öldürür.
Sayfa 37 - Venedik YayınlarıKitabı okudu
Ama ruhumuz böyle gökyüzlerinde uçup dururken birdenbire yere inip insan küçüklüğü ile karşılaşmak ne tuhaf oluyor
Sayfa 30 - Venedik YayınlarıKitabı okudu
