İnsanın bir hayali varsa eğer;
Önüne koyulan taşları engel olarak görmek yerine, yoluna basamak yapabilmelidir.
Hep konuşuruz içimizden ama bazen ne konuştuğumuzu durup incelemeyiz. Düşüncelerimizin çok azını duyarız. Duygularımız, had safhaya gelinceye kadar onları umursamayız.
Fakat, bazı düşüncelerimizi de duygularımızı da ne kadar bastırırsak bastıralım, ne kadar yok sayarsak sayalım oradalar, içimizdeler. Yüreğimizin, kafamızın içindeler. Buna engel olamayız.
Biz, yazma ihtiyacı duyanlar da işte böyle, kendi içimizdeki sesleri dinleyip, anlamlarını, duygularını kavrayıp, onları harflerle biçimlendiriyoruz. Satırlarda, dizelerde yeniden konuşturuyoruz. Onları bastırmıyoruz ya da yok saymıyoruz. İçimizdekiler bizim hazinemiz. Bize ait olanlar, kiminle ve ne ile alâkalı olursa olsun onlar bizim içimizdeki sesler… Ve bizim için kıymetliler.
Bu kitapta sadece benim değil, senin hissettiklerin de var. Senin için hissettiklerim ve sen de gözlemlediklerim de var.
İÇİMDEKİLERE TEKER TEKER, KANATLAR TAKTIM VE UÇURDUM…
Her yüreğe bir dokunuş, bir ses olabilmek için.
ZÜBEYDE ASYA
ZÜBEYDE ASYA
@Dolunay__Z
·25 Temmuz 2022 15:56
Yaşadığım süre içerisinde hak ile batılın kanlı canlı, bu kadar ayrıldığını ve netleştiğini görmemiştim.. Bunun ırkla falan ilgili olduğunu düşünmeyin içimizdekiler ve onların içindekiler, iman edenler, etmiş görünenler ve etmeyenler… O kadar belli ki.. O kadar aha ve zulme hala dönüyorsun dünya!!! Sabretmek gerçekten zor bir imtihanmış. Ve’l Asr suresini şimdi anladık mı?
Çünkü başkalarının dünyasının sadece birkaç durağını biliriz.
İşte hepimiz o yerdeyiz; ucu bucağı kendimize ait ıssızlıkta.
Çoğu kez kendimizden bile bıktığımız bu yerde, her şey çok karmaşıktır.
Çünkü başkalarının dünyasının sadece birkaç durağını biliriz.
Erkekler ve kadınlar çocuk sahibi olduklarında başka türlü bakarlar kendi hayatlarına.
Bazen bir annenin yerini bir baba, bir babanın yerini de bir anne alamaz.
Çünkü herkesin durakları farklıdır bu dünyada.
Bu yüzden hem içimizdekiler hem dışımızdakiler çoğu zaman yabancıdır bize.
Meral Meri
PAKET BİTTİ TL'MİN SON KURUŞLARI
Bu ay en çok okunan yazım "internetimin son kırıntıları" oldu. Ondan daha çok okunanı "kitabımın önsözü". (Durun azıcık sevineyim :) sağolasınız güzel yurdumun güzel insanları! (Tamam tamam çok da şapmaya lüzum yok. Tek başıma olmadığımı bilmek çok hoşuma gitti sadece. Tek başınalık'la can ciğeriz zaten sıkıntı yok All is well
O vahşi atlarla beraber
Ah şu içimizdekiler
Sanki sökülürcesine,
Gitti gider.
Bize bir gün çelişkisi yetti
Dudağı yoran bir söze kırıldık
O vahşi beyaz at tutuştu yelesinden
Kaldığı yerden başlanır mı artık.
Hiç ayrılmayız derken bir ucundan
Aşk doğa yitirdiğimiz ilan aşktı
Ben sana kıydım, sen bana gücendin
Ve durduramadık o vahşi atı.
Hayatıma anlam katan
Aslında bunu kendime not olarak bırakıyorum buraya belki sizlere de faydası dokunur bilemem
Ama bildiğim birkaç şey var...
Hayatımda bazen anlam katan bazen hüzün ki bazende mutluluk katan kitaplar oldu. Bana yol gösteren kitaplar gibi...
Fyador gibi Tolstoy gibi
Bu iki adamdan çok şey aldım diyebilirim...
Fyador da genel hayata bakış açımı ve orada ki acılar, mutluluklar ve dostluklar kendimi içinde bulduğum ayrı bir dünya 
Fyodor Dostoyevski
Tolstoy ise kitaplarında yer verdiği hayatlar içinde aslında genel olarak içimizi ne kadar aksattığımızı görüyorum.
İçimizdekiler gibi dışımızda kalan insanların acılarını görmemizi sağlayan Tolstoy okuma bir yana oradan bize verdiği dersler var ve aşırı önemli bence. 
Lev Tolstoy
Kısaca herkesin kendini bulduğu yazarlar var ben kendimi Fyador ve Tolstoy da buluyorum ♡
Maskeli Yüzler
Covidten önce de insanlar maske takıyordu. Dünya menfaati uğruna maskelerini takıp ve hiç çıkarmak istemiyorlardı, yani en tehlikeli virüs içimizdekiler...