Hayatın tam ortasında durup var olan her şeyi gözlemlediğin zaman bir değimi içinde olduklarını görürsün ve aynı şartlar hiçbir zaman bir daha bir araya gelmez. Zaten o yüzden dillere pelesenk olmamış mıdır "şimdiki aklımla" sözcüğü?
Batıdaki hissiz bir sarılış, doğuda ömrün teslim edildiği bir sevda başlangıcıdır.
Keşke gülümseyerek sorsaydım:
"Batılı gibi mi sarıldın, yoksa doğulu gibi mi?"
Hani derler ya, nasıl düşünürsen o sonucu cagirirsin. Bazen inandığım bazen inanmadığım bir hipotez bu. Galiba hep " olur mu canım, bende ne bulacak!" dediğimden mutlu sonlara kucak açamadım hiç. Bu da tam anlamıyla öyleydi.