Çok üzüntü verici! Karşınızda duran, sizi görüp size bakan, sizinle konuşan, sizi yanıtlayan, fakat sizi tanımayan birini dünyanın biricik varlığı olarak tutkuyla, bütün kalbinizle sevmek! Sadece ondan bir avuntu ümit etmek..Ve onun, ölüme mahkum olan sizin için gerekli olan şeyden habersiz tek varlık olması!
Sayfa 113Kitabı okudu
Sıradanlık
Etrafımdaki her şey tekdüze ve renksiz diye, benim içimde bir fırtına, bir mücadele, bir trajedi yok muydu?
Sayfa 42 - Kültür Bakanlığı YayıncılıkKitabı okudu
Yaşamak istediğim tek hafızadan çoktan silinmiştim bile!
Sayfa 133Kitabı okudu
Masalar, sandalyeler, iskeleler, el arabaları kiralanıyordu. Her yer seyirci doluydu. İnsan kanı tüccarları çığlık çığlığa bağırıyorlardı:
- "Kim yer ister?"
Halka karşı büyük bir öfke hissettim. Onlara "Benimkini isteyen var mı?" diye bağırmak istedim.
Sayfa 144 - Kültür Bakanlığı YayıncılıkKitabı okudu
Bunun nasıl bir şey olduğunu, nasıl ölündüğünü bilseydim keşke! Ama korkunç bir şey, bilemiyorum.
Sayfa 118
Deliliğin insanın hayatını uzattığı söylenir, en azından zeka acı çekmez, uyur, ölü gibidir.
“Affedersiniz bayım! Canınızı mı acıttım?”
Doğrusu bu cellatlar da pek hoş adamlar.
Sayfa 120Kitabı okudu