Tasarılar, bir mutlakçılık alanının tepelerinden inen arzunun yarattığı düşler ve talepler ya da hayaliliği içeren "olsunlar” değildir; daha ziyade süreç bütününde somut bir yaşama ve belli bir işleve sahiptirler: Eskidiklerin de yavaş yavaş yok olurlar; gerçekleşmeleri ise toplumsal sürecin belli bir yapısal duruma ulaşmasıyla mümkündür —ki, bu türden gerçek birer “siper”Ieri olmadan maskeleyen "ideolojiler” haline gelirler.
Sayfa 227 - De Ki Basım Yayım, 2008.Kitabı okudu
Sosyalizmin yapmak zorunda olduğu şey, bir yandan, liberal ütopyayı, “tasarı”yı, daha da radikalleştirmek; öte yandan, anarşizmin fazlasıyla aşırı içsel muhalefetini felç edip gerektiğinde onu yenmektir.
Sayfa 226 - De Ki Basım Yayım, 2008.Kitabı okudu
İrrasyonelliğiyle muhafazakâr dingincilik, genel olarak her olup biteni zaten meşrulaştırmak eğilimindedir.
Sayfa 223 - De Ki Basım Yayım, 2008.Kitabı okudu
Kiliastik algı, zamanın dışında kalmıştı; baş gösterdiğinde, meydana gelen rastlantısal anları âdeta kutsamaktaydı. Liberal algı, anlamsal bir hedef olarak tasarıyı geleceğe erteleyip, ilerleme düşüncesi sayesinde bu tasarısal vaadin -en azından bir yönüyle- zamanla içimize yerleşmesine yol açarak, varoluş ile ütopya arasındaki teması sağlamaktaydı. Muhafazakâr düşünce, bir zamanlar bize nüfuz edip içimizdeki ses olarak dışavurulan o tini, bizzat oluşmuş olanın içine daldırmaktaydı ve onu nesnelleştirip tüm boyutlara yayılmasını sağlayarak, tüm olaylara içkin bir özdeğerlik bahşetmekteydi böylece.
Sayfa 224 - De Ki Basım Yayım, 2008.Kitabı okudu
Her şey, her an için ve her tarihsel toplulukta mümkün olmayabilir.
Sayfa 222 - De Ki Basım Yayım, 2008.Kitabı okudu
Yalnızca muhalif tabakaların karşı hareketi ve bu hareketin mevcut olanı parçalama eğilimleri, âdeta dıştan gelerek muhafazakâr bilincin kendi varoluşuna hükmedişini problemli kılıp onu kendisi hakkında düşünmeye ve -özyönelim olarak ya da savunma aracı olarak olsun- bir karşı ütopya yaratmaya zorlamaktadır.
Sayfa 219 - De Ki Basım Yayım, 2008.Kitabı okudu
Muhafazakar bilincin ütopyası yoktur; zira, yapısı gereği egemen olduğu gerçeklikle tamamıyla uyum içindedir.
Sayfa 218 - De Ki Basım Yayım, 2008.Kitabı okudu
Modern felsefe, toplumsal işlevi açısından bakıldığında, ruhanî-teolojik dünya imajını parçalamak için ortaya çıkmıştır. Başta yükselmekte olan mutlak monarşi ve burjuvazi arka çıkmıştır ona. Daha sonraları ise burjuvazinin yegâne silahına dönüşmüştür; bu aşamada, bütünlük içerisinde tini, kültürü ve politikayı temsil etmekteydi. Öte yandan, gericiliğe kaymış olan monarşi, teokratik fikirlere sığınmış; proletarya ise, burjuvazinin mücadeleci yandaşı olmaktan çıkıp bilinçli karşıtı durumuna geldiği ölçüde, idealist felsefenin burjuvazinin çıkarlarına uygun gelen kılıfından uzaklaşmıştı.
Sayfa 211 - De Ki Basım Yayım, 2008.Kitabı okudu
Koşulların politik patlama yönünde geliştiği yerlerde (ömeğin Fransa’da), fikirsel ütopya kesin olarak oluşturulmuş rasyonel bir biçim alır; bu yolun tıkanmış olduğu yerlerde ise (örneğin Almanya’da), bir içselleştirme meydana gelmektedir. Bu bağlamda ilerlemenin yolu dışsal olaylarda, devrimlerde değil, yalnızca insanın iç yapısında ve değişiminde aranmaktadır.
Sayfa 210 - De Ki Basım Yayım, 2008.Kitabı okudu
Kiliastik olan; devrimi, rasyonel olarak belirlenmiş bir hedefe götüren kaçınılmaz bir araç olarak değil, dolaysız varolmayla ilgili tek yaratıcı prensip, dünyaya gerçek anlamda ulaşmanın yolu olarak arzular.
Sayfa 209 - De Ki Basım Yayım, 2008.Kitabı okudu