Teori-pratik ilişkisine gelince; faşist-eylemci yaşanmışlığın büyük cazibesi, düşünsel alanın tümünün illüzyonların bir oyunu gibi görünmesinden ibarettir. Politik düşünce, burada, insanın içindeki eylemselliği -en iyi ihtimal- “mitler” şeklinde alevlendirebilir; yapamadığı şey ise, politika alanını ya da geleceği bilimsel olarak kavramaktır.