"Her şey koca bir rezilliğin etrafinda dönüp duruyor. Hepsi de memnun, böyle olması gerektiğinden eminler, ölene kadar bu şekilde devam etmeye razılar. Ama ben edemem"
Rahipler ve din büyükleri geçmişten günümüze kadar her medeniyette toplumsal ayrıcalıklara sahip olmuşlardır. Herr erkeğin aklı bağımsız kalana ve her kadının yüreği bir rahibe haline gelene kadar da bu durum, cehaletin sürgünü dışında kimse tarafından düzeltilmeyecektir.
Dünyada mutlu olmak ve bulunduğu her yerde mutluluğu vaaz etmek insanın görevidir. Cennetin krallığını bu dünyada göremeyenler onu öbür dünyada da göremeyecekler.
Şarkı söyleyeceğim, öykümü anlatacağım, ama insanlar kulaklarını kapatıp duymayacaklar, çünkü kendi ruhlarının isyan etmesinden ve toplumlarının sallanıp başlarına yıkılmasından korkuyorlar.
Ve şimdi zamanın başlangıcında Allah'ın elini elime bir alev olarak verdiği erkeğin yanında mutluyum. Bu dünyada mutluluğumu elimden alabilecek bir güç yok, çünkü bu mutluluk iki ruhun anlayışla birbirine sarılmasından ve sevgi ile korunmasından kaynaklanıyor.