Şiir Sanatı, Mutlu olma Sanatı, Komedi Sanatı
_Lord Byron_
_Ey güzel okur! Bir kez burnunu uzattığın bu sayfaların içinden bir daha çıkamayacağına ant içerim!
_Tabuttaki ceset gibi yalnızdım. Yalnızdım bir bulut gibi. Yalnızlık dediğim haremindeki sultanınkidir. Mağarasındaki bir münzevinin değil. Hava saydam, gök mavi ve toprak kıvançlıyken, görünmekten hoşlanmayan, çatık kaşlı bulut gibi
Yumurta / Andy Weir
Öldüğünde evine gidiyordun.
Bir araba kazasıydı. Özellikle dikkat edilecek bir şey yok ama ölümcüldü. Arkanda eşini ve iki çocuğunu bıraktın. Acısız bir ölümdü. İlk yardım görevlileri seni kurtarmak için ellerinden geleni yaptılar ama faydasızdı. İnan bana, vücudun tamamen parçalanmıştı.
Ve işte benimle tanıştın.
“Ne… Ne oldu?” diye sordun.
Dinle Azize
Azize geldi
Hüznünü eteklerinden döktü önüme
“Ben yaralıyım” dedi
Yaralarımı sakladım gizlice…
“Dostum olduğuna yemin et” dedi
İSTEDİM
Sanki bir hayal gibi
Nasıl da dolaştın hayatımda
Bir yudumda doğmak
Bir sevgide ölmek istedim
Gecelerde bir gölge olmak istedim
Sonsuza doğru akıp gitmek istedim
Bir resim bir rüya
içimi döktüm
Bazen cidden delirdiğimi düşünüyorum geçmişime bakıyorum yaptığım onca hataya bakıyorum aslında hatalarımdan çok zamanın geçmesi tanıdığım görüştüğüm insanların değişmesi yeni insanlar biten dostluklar kurulan ilişkiler biten geçici sevgiler yarı yolda bırakmalar kısaca birçok şey hayatıma etki etmiş. Evet zamanı geri getiremeyiz ama keşke