Bilimin dinden, aklın inançtan bağımsızlaşmasına "Aydınlanma" denir.
Bir Afrika atasözü:
"Dünya bize atalarımızdan miras kalmadı; çocuklarımız tarafından ödünç verildi."
Uygarlığın güneşine şemsiye açılmaz.
haha:))
Geçenlerde bir haftalık dergide okudum, Türkiye' de 'çamaşır kralı' diye anılan genç bir işadamı, yalnız kadın içgiyimi üretiyor, erkek için bu zahmete girmiyormuş ...Gazeteci soruyor:
- Neden?
İşadamı diyor ki:
"Ben üç gün aynı donu giyen erkeklerin toplumunda bu işe girmem .
Homeros'un dünyası nasıldı?
Yuvarlak değil, düzdü. Barut icat edilmemişti. Otomobil, uçak, bilgisayar yoktu. Çok tanrı vardı, tanrıdan çok da köle. Homeros bugünkü ölçütle bir ilkokul çocuğundan daha az bilgiliydi; anlattığı da neydi:
Çanakkale' de Troya savaşı.
Kaç bin yıl geçti aradan? Troya' daki yaşam, arkeoloji oldu; Homeros yaşıyor.
Ömer Hayyam sevilesi bir şair.
Nasıl sevmezsin, Sabahattin Eyuboğlu'nun çevirdiği şu dörtlüğü okuyunca:
Ferman sende, ama güzel yaşamak bizde;
Senden ayığız bu sarhoş halimizde.
Sen insan kanı içersin, biz üzüm kanı;
lnsaf be sultanım, kötülük hangimizde? ..
İslam ortaçağı Anadolu' da yırtılmadan, akıl inançtan, bilim dinden bağımsızlaşmadan hiçbir toplum geçmişine gerçek anlamda sahip çıkamaz.
Görgü kurallarını belleten kitapları okumak kişiye bir şeyler öğretebilir de inceliği belletemez. Hırtlık parayla pulla değil, mevki ve makamla da değil.
Oysa bir ülkede işkenceler sürüyorsa, herkes sorumludur.
Türkçülük, bir tür şovenliktir; Türk olmakla, Türkçü olmak arasinda bir ayrım var.
Suudi'ye birşey diyemeyip, erkekliğini kahveye gösteren torun!
Şimdi bir yandan Amerika'nın avucundaki Suudilere dayanarak, öte yandan Vaşington'un uşaklığını yaparak gününü gün etmeye bakanların, Ayasofya'yı cami yapmaya kalkışmaları, Müslümanlığın revnakını kaçırmaktan başka nedir?
O da olmasa!
Kitap tutkusu ateşli aşklar gibidir.
Kimi zaman vurulursun bir kitaba, hem elinden bırakmak istemezsin, hem içinde ince bir kaygı:
- Aman bitmesin.