‘’Aslında olaylar ve insanlar karşısında kapıldığı öfkenin hastalığını artırdığını anlaması, bu yüzden de tüm bu tatsızlıklardan, tersliklerden uzak durması gerekirdi, ama o tam tersi bir çıkarsamada bulunuyordu.’’
‘’Eşler birbirine nadiren sevgiyle yaklaşıyor ve bu anlar çok kısa sürüyordu. Bu anlar kısa süreliğine sığındıkları küçük adacıklar gibiydi, hemen sonraysa içten içe besledikleri karşılıklı düşmanlığın denizine açılıyorlardı yeniden.’’
Kendi zekasını ve ruhunu ve onun erdeminin gerekliliklerini seçmiş biri trajik tavır takınmaz, yakınmaz, ıssız bir yere veya kalabalığa ihtiyacı yoktur. En önemlisi de bir şeyi kovalamadan veya bir şeyden kaçmadan yaşar.
Sayfa 25 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu