Âmin ittifakla Kur'an'dan değildir. Ancak sureyi onunla hatmetmek sünnettir. Çünkü aleyhissalat vesselam Efendimiz şöyle demiştir: Cebrail bana Fatiha'yı okumayı bitirdiğim zaman âmin dememi öğretti. Ve: O, yazıyı mühürlemek gibidir. Hazreti Ali radıyallahu anh’in şu sözü de öyledir: Amin alemlerin Rabbinin mührüdür; onunla kulunun duasını mühürlemiştir.
İmam da onu der ve onu açıktan okunan namazlarda söyler. Çünkü Vail bin Hucr'dan rivayet edildiğine göre Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem, “veladdallin” okuduğu zaman, âmin der ve sesini yükseltirdi. Ebu Hanife rahmetullahi aleyh'ten ise demeyeceği rivayet edilmiştir. Ondan meşhur olan onu gizli demektir. Nitekim bunu Abdullah bin Muğaffel ile Enes bin Malik rivayet etmişlerdir.
İmamın arkasındaki de onunla beraber âmin, der; çünkü aleyhissalat vesselam Efendimiz şöyle demiştir: "İmam âmin dediği zaman siz de deyin; çünkü melekler de amin derler. Kimin âmini meleklerinkine denk gelirse, Allah onun geçmiş günahını bağışlar”.
Sayfa 30 - Fâtiha Sûresi
İmam Ebu Hanife (rahmetullahi aleyh) şöyle der:
Ulemanın güzelliklerini anlatan hikayeler bana fıkhın çoğundan daha sevimli gelir, çünkü bu hikayeler bize alimlerin edep ve ahlakını öğretir.
