Suçlu olduğu kanıtlanana kadar masum düşünceyi içgüdüsel olarak reddermiyiz ?
Bir kimseyi ,gerçekten tanıyabilir miyiz ?ve tam olarak bilemediğimiz şeyleri yargılamak için nasıl yollar belirliyoruz?
Aslında hiç suç işlememiş kişiler suç işleyen insanları haklı gorebilirken yargı neden vicdanını devreye sokamiyor ya da çoğunluğun verdiği onayı reddediyor.
Kendi davasını tüm gerçekliği ile avukatından alıp kendini yargı huzurunda savunmaya çalışarak haklamaya çalışan aslında sizi karar merci olarak guden bir roman. ben birazda betimlemeden çok hoslanmadigimdan hızlı okuma tekniği kullandim.İlgimi çeken kendi yetisi ile kendini temize çıkarmaya çalışması birazda ilgimi çekti.
Hikaye bütünlüğü olarak akıcı ve insanı olay içerisinde hissettirmesi gerçekten güzel. İnsanları yargılamanın bu kadar kolay olduğu günümüzde insanların durup düşünmesini sağlayacak bir eser olmuş.
İşte çocuklara yaptıkları şeyler bunlar. Onlara istedikleri her şey olabilecekleri söylenir hep. Ama bu yalandır. Yaptıkları tek şey her birine hayaller vermektir. Sadece hayaller ama bunlar...
Kitap baştan sona bir mahkeme salonunda geçiyor. Cinayetten hükümlü bir gencimiz var ve biz tüm olayı o gencimizin ağzından okuyoruz. O gencimizin ismi yok. Sadece o konuşuyor, biz de karşısına geçip onun hayat hikayesini dinliyoruz. Kitabı anlatan gencimiz siyahi. Avukatlara güvenmeyip kendini savunmak için geçmiş hakim ve savcının karşısına.