Biz ne kadar varsa
Kaybetmemiz gereken, kaybettik
Yola, ışıksız düştük biz
Sayfa 45Kitabı okudu
Ve o kocaman ağaçtı ölüm,
Başlangıcın berisindeki canlılar
Adak bezi bağlıyorlardı onun usanmış dallarına
Ve sonun öte tarafındaki ölüler
Pençe vuruyorlardı onun fosforlu köklerine
Sayfa 43Kitabı okudu
Senden Sonra Ey Yedi Yaş
Ve kaybettik, senin rengini kaybettik, ey yedi yaş!
Senden sonra ihanet ettik birbirimize
Senden sonra bütün hatıraları
Kurşun parçalarıyla ve dağılmış kan damlalarıyla
Sokak duvarlarının alçılı şakaklarından temizledik.
Senden sonra, birbirimizin katili olan bizler
Aşk için yargıda bulunduk
Sayfa 41Kitabı okudu
Senden Sonra Ey Yedi Yaş
Ey yedi yaş
Ey gidişin şaşırtıcı anları
Senden sonra ne gittiyse, delilik ve cehalet yığını içinde gitti
Senden sonra
Bizimle kuş,
bizimle meltem arasında,
capcanlı ve aydınlık bir bağ olan pencere
Kırıldı
kırıldı
kırıldı senden sonra
'"Su! Su! Su!" dışında hiçbir şey söylemeyen
o toprak bebek
suda boğuldu.
Sayfa 39Kitabı okudu
İnanalım
İnanalım soğuk mevsimin başlangıcına
İnanalım hayali bahçe harabelerine
İşsizliğin baş aşağı düşmüş oraklarına
Ve tutsak tohumlara.
Sayfa 35Kitabı okudu
Merhaba ey yalnızlık tuhaflığı
Sana bırakıyorum odayı
Sayfa 35Kitabı okudu
Ah,
Kavşaklarda olayları merakla bekleyen nice insanlar var
Sayfa 33Kitabı okudu
Mutlu cesetler
Üzgün cesetler
Düşünen suskun cesetler
İyi davranan, şık giyinen, güzel yiyen cesetler
Sayfa 33Kitabı okudu
Sessizlik nedir, nedir ey eşsiz sevgilim?
Sessizlik nedir, söylenmemiş sözler dışında?
Aciz kalıyorum söylemekten..
Sayfa 31Kitabı okudu
Ne kadar da sevecendin ey sevgilim, ey eşsiz sevgilim
Ne kadar da sevecendin yalan söylerken
Ne kadar da sevecendin, aynaların gözkapaklarını kaparken
Sayfa 29Kitabı okudu
Zaman geçti
Zaman geçti ve akasyanın çıplak dallarına çöktü gece
Pencerenin camları ardında kayıyordu gece
Ve soğuk diliyle
Geçen günün artıklarını çekiyordu içine
Sayfa 27Kitabı okudu
Boş insan
Güven dolu boş insan
Bak nasıl şarkı söylüyor dişleri..
Ve gözleri nasıl parçalıyor,
Dikilip baktığı zaman
Sayfa 25Kitabı okudu
"Bitti artık" dedim anneme.
"Her zaman, düşünmeye fırsat bulmadan olur olacaklar,
Bir başsağlığı ilanı vermeliyiz gazeteye"
Sayfa 25Kitabı okudu
Kısacası yepyeni bir hayat var mı?
Yeniden tarayabilecek miyim
Saçlarımı rüzgarda?
Yeniden menekşe dikebilecek miyim bahçelere?
Ve gökyüzünde pencerenin arkasına
Koyabilecek miyim sardunyaları?
Yeniden dansedebilecek miyim..
Kapının zili, sesin bekleyişine götürecek mi beni yeniden?
Sayfa 25Kitabı okudu
Ayna gibi saf ve aydınlıktı
Ve ansızın çağırdı beni
Sanki annem ağlamıştı o gece.
Nasıl anlamsız bir aydınlık sızdı şu karanlık pencereden
Niçin bakmadım?
Bütün mutluluk anları biliyordu
Senin ellerinin yıkılacağını
Ve ben bakmadım
Saatin penceresi açılıp
O hüzünlü kanarya dört kez çaldı
Dört kez çaldı
Ve ben..
Sayfa 23Kitabı okudu