Mucizesini kendi bulmaya çalışan talihsiz bir vakayım da denilebilir.
Belki de bu dünya, başka bir gezegenin cehennemidir.
Aldous Huxley’
Belki de en ufak sarsıntı da yıkılır, o çok güvendiğim surlarım...
Yabancısıyım menfaatsiz sohbetlerin. Sırıtıyor gözyaşlarım, kahkahaların ortasında...
Kimileri açlıktan ölmeyi hâlâ deyim sanıyor.
Bir kalbi kırmayı öğrettiler, tanımak yerine...
Şimdi alev alev bütün sevdiklerim... -Ki cennetimde hepsine yer vermiştim.
Aşk kendi yükünü başkasının omuzlarına yıkmak değil, birlikte yaşamın tüm ağırlığından kurtulmaktır.
Sayfa 137Kitabı okudu
Bardak kırılır içindeki suya, sürahi boynunu büker
Geldiği nehri özler su, akar gider zeminde
Komşu kapılarında tuz sorarsın sen yaralarına sürmek için
Bir kere kanamışsındır çünkü artık, ete batmıştır dağılıp düşenler…
Hep belden aşağıya vuruyor hayat, olsun ama
Gecelerimiz iyi, iyi gecelerimiz…
Sayfa 145Kitabı okudu